سابقه و هدف: فرسودگی ازجمله خطرات شغلی کارکنان به ویژه پرستاران است که تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد؛ بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش ذهن آگاهی و تجارب معنوی در پیش بینی فرسودگی شغلی پرستاران صورت گرفته است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است. جامعه پژوهش تمامی پرستاران شهر بیرجند در شش ماه دوم سال 1401 بودند که 280 نفر از آنان به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه های ذهن آگاهی چادویک و همکاران، تجارب معنوی اندروود و ترسی و فرسودگی شغلی ماسلاچ بود. جهت تحلیل داده های پژوهش از میانگین، انحراف معیار و آزمون همبستگی پیرسون با نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه بین ذهن آگاهی (569/0-=r) و تجارب معنوی (615/0-=r) با فرسودگی شغلی معکوس بود و مؤلفه های ذهن آگاهی و تجارب معنوی ۹/۴۲% از واریانس فرسودگی شغلی را پیش بینی کردند (۰۱/0>P). نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، با برنامه ریزی در جهت افزایش ذهن آگاهی و تجارب معنوی پرستاران می توان به کاهش فرسودگی شغلی آنان کمک قابل توجهی کرد.
