آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۴

چکیده

هدف: پژوهش حاضر، باهدف بررسی رابطه بین تاب آوری با کیفیت زندگی کاری کارکنان در یک دانشگاه نظامی صورت گرفته است. روش: روش پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه  کارکنان دانشگاه مذکور در سال 1400-1399 است، که با توجه به سری بودن اطلاعات نظامی 160 نفر از کارکنان به عنوان نمونه در درسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از دو پرسشنامه تاب آوری و کیفیت زندگی کاری استفاده شده است. جهت تعیین روایی پرسشنامه، از روایی محتوایی و سازه استفاده شد. همچنین پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ «92/0»، ارزیابی شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، تی تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. یافته ها: یافته ها نشان داد: 1) کلیه مؤلفه های تاب آوری بالاتر از میانگین فرضی پژوهش قرار دارند. 2) میانگین کیفیت زندگی کاری و  تمامی مولفه های آن به غیر از فضای کلی زندگی، بالاتر از میانگین فرضی پژوهش قرار دارد. 3) بین تاب آوری وکیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (64/0- r= و 01/0P≤). نتیجه گیری: هرچه فرد قدرت بیشتری در تاب آوری، مقابله با مشکلات و استرس های زندگی داشته باشد کمتر در معرض آشفتگی های روانی و هیجانی قرار می گیرد و از سلامت و بهزیستی روانی بالاتری بهره مند می شود. با توجه به نتایج تحقیق بایستی به تاب آوری کارکنان توجه بیشتری مبذول گردد، زیرا که کیفیت زندگی کاریشان نیز تا حد خیلی بالایی در ارتباط با تاب آوری طبق نتایج تحقیق حاضر گزارش شده است.

The Relationship between Resilience with Quality of Work Life at the Employees of a Military University

Purpose The purpose of this study is to investigate the relationship between resiliency and the quality of worker's life in a military university. Method The research method is applied in terms of purpose and is a descriptive correlation type in terms of collecting data. The statistical population consisted of all employees of the university in 2020 - 2021, which according to the confidential information of military personnel, 160 employees were selected as sample in the sample. Data were collected from two resiliency questionnaires and quality of work life. To determine the validity of the questionnaire, content validity and structure were used. The reliability of the questionnaire was also evaluated using Cronbach's alpha coefficient of 0/92. For data analysis, Kolmogorov-Smirnov, T-test and Pearson correlation coefficient were used. Findings The findings showed that: 1) all resiliency components are higher than the hypothesized mean. 2) The average quality of working life and all its components except the overall living space is higher than the hypothesized mean of the research. 3) There is a positive and significant correlation between resiliency and quality of work life (r = 0.64 and P≤0.01). Conclusion The more strength a person has in resilience, coping with life's problems and stresses, the less he is exposed to mental and emotional disturbances and benefits from higher mental health and well-being. More attention should be paid to the resilience of employees, because the quality of their work life is also reported to a very high extent in relation to resilience.

تبلیغات