گونه شناسی تحلیلی روایات تأویلی مرتبط با آیات حج (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
آیات قرآن افزون بر آنچه از ظاهر آنها استفاده می شود، دارای تأویل اند و بهترین راه دست یافتن به تأویل قرآن از طریق اهل بیت: می باشد؛ زیرا طبق حدیث ثقلین، اهل بیت: به عنوان همتای قرآن به شمار می روند. در بسیاری از روایات به تأویل آیات قرآن پرداخته شده است؛ اما در تفاسیر و کتب روایی، روایات تأویلی از روایات تفسیری تفکیک نشده است؛ بنابراین جداسازی روایات تأویلی از روایات تفسیری و تعیین نوع تأویل آنها اهمیت و ضرورت می یابد. این پژوهش در پی یافتن پاسخ به این سؤال است که در روایات تأویلی مرتبط با آیات حج چه نوع تأویلاتی صورت پذیرفته است؟ در این راستا، بر اساس معنای اصطلاحی تأویل قرآن در آیات و روایات، روایات تأویلی مرتبط با آیات حج از بین روایات تفسیری ذیل آن آیات، استخراج و با روش توصیفی تحلیلی مشخص شد که چهار نوع تأویل در این روایات وجود دارد که عبارت اند از: معنای باطنی آیه، مصداق باطنی آیه، مصداق آیه در گذر زمان (جری و تطبیق) و مصداق اطلاق یا عموم آیه.The Analytical Typology of Commentary Narratives Related to the Verses on the Hajj
The verses of the Qur’an enjoy commentaries besides what is inferred from their meanings and the Ahl al-Bayt (as) are the finest source for obtaining these commentaries since they are regarded as being on par with the Qur’an, according to Ḥ ad ī th al-Thaqalayn . The majority of hadiths provide the Qur’anic verses with commentaries; while commentary narratives are not separated from interpretational narratives in narrative books and interpretations. As a result, it is critical to distinguish between the two types of narratives and identify the nature of each commentary. This article aims to answer the question of what kinds of commentaries have been provided for the verses on the Hajj in commentary narratives. Regarding this, the commentary narratives related to Hajj verses were extracted from the interpretational narratives below those verses based on the terminological meaning of the commentary of the Qur’an in verses and narratives. Using the descriptive-analytical method, it was found that these narratives contain four different types of commentaries: the given verse’s internal meaning, its internal example, its example over time (both inclusion and generalization ( jari and intibaq )), and examples of its specificity ( itlaq ) or generality ( um ū m ).
تبلیغات
