پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان محیط حامی خودمختاری و هیجان های پیشرفت مثبت در دانشجویان رشته هنر با نقش واسطه ای اهداف پیشرفت انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته های هنر در دانشگاه هنر نیشابور و دانشکده هنر دانشگاه آزاد اسلامی مشهد بودند. جهت جمع آوری داده ها، تعداد 300 نفر از دانشجویان به شیوه در دسترس به عنوان اعضای نمونه انتخاب شده و به صورت داوطلبانه به پرسشنامه های آنلاین محیط حامی خودمختاری (Assor et al., 2002 & Assor, 2012)، اهداف پیشرفت (Midgley et al., 2000) و هیجان های پیشرفت (Pekrun et al., 2002) پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی و روش مدل یابی معادلات ساختاری بهره گرفته شد. نتایج حاصل از یافته ها نشان داد که محیط حامی خودمختاری به صورت مستقیم و نیز به واسطه اهداف پیشرفت، پیش بینی کننده هیجان های پیشرفت مثبت دانشجویان رشته هنر است. بدین معنا که محیط حامی خودمختاری هم به صورت مستقیم و هم با بالا بردن اهداف تسلطی و عملکردی-گرایشی و کاهش اهداف عملکردی- اجتنابی، احتمال تجربه هیجان های مثبت را تقویت می-کند. بنابراین جهت ایجاد هیجان های پیشرفت مثبت در دانشجویان هنر، لزوم حمایت از خودمختاری در محیط های آموزشی آنلاین با توجه به نقشی که در اهداف پیشرفت سازگارانه دارند احساس می شود.
