تحریم خبرنگاران رسانه ملی از منظر حقوق بین الملل (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در دورانی که تلاش کمپین های حقوق بشری به افزایش حمایت از خبرنگاران و ارائه تضمین های قوی تر به ایشان معطوف است، در اقدامی بی سابقه، برخی خبرنگاران ایرانی ازجمله علی رضوانی مشمول تحریم دولت های غربی شده اند. پیش از این، اشخاص مرتبط به فعالیت های نظامی، هسته ای و مقامات عالی رتبه با عناوینی نظیر «تحریم هوشمند»، هدف قرار گرفتند، اما تصمیم اخیر وزارت خزانه داری امریکا، اتحادیه اروپا و دولت کانادا مبنی بر تحریم خبرنگاران ایرانی، بحث جدیدی را در حقوق بشر بین الملل باز کرده است. در این پژوهش، مبانی حمایت های بین المللی از خبرنگاران، اعم از مستقل یا وابسته به دولت، و مؤلفهه های این حمایت در چارچوب حقوق بشر ارزیابی و سپس مبانی حقوقی اعمال تحریم علیه علی رضوانی و مشروعیت آن با توجه به عملکرد او مطالعه می شود. بنا بر داده های پژوهش حاضر، اقدامات این خبرنگار در قالب «نقض فاحش و نظام مند» حقوق بشر قابل دسته بندی نیست و از طرفی اقتضائات منع اقدامات متقابل و تلافی جویی در حقوق بشر و آموزه های نظریه منع برچسب زنی و بدنام سازی، مشروعیت تحریم های اعمال شده را مخدوش می کند. نتیجه پژوهش نشان می دهد که این تحریم ها نه تنها با حقوق اولیه بشری افراد در تضاد است بلکه با وظیفه ذاتی خبرنگاری که در قلمرو آزادی گردش اطلاعات قرار دارد نیز ناهماهنگ است. به نظر، اعمال این تحریم ها بیش از آنکه برحسب مبانی حقوقی توجیه پذیر باشد، بنا بر کینه ورزی شخصی نسبت به عملکرد اشخاص خاص و تلاش برای متوقف کردن ایشان قابل توجیه است؛ چه اینکه چینش پایه های حقوقی برای این اقدامات، به مثابه زلزله ای بر اندام حقوق بشر و آزادی گردش اطلاعات خواهد بود.Sanctioning Iranian National Media Journalists in International Law (Original Research)
While the efforts of human rights campaigns are aimed at increasing the protection of journalists and providing them with more effective guarantees, in an unprecedented action, several Iranian journalists, including Ali Rezvani, have been sanctioned by Western countries. Before this, Individuals taking part in military and nuclear activities and senior officials have been subjected to smart sanctions, but the recent decision of the U.S. Treasury Department, the EU, and Canada to sanction Iranian journalists has created a new debate in international human rights. In this research, the bases of international protection for journalists, whether independent or affiliated with governments are evaluated in the framework of human rights; then the legal bases of sanctioning Ali Rezvani and its legitimacy are studied based on his actions. According to the findings of the present article, this journalist's actions cannot be categorized as a "gross and systematic violation" of human rights. On the other hand, the prohibition of countermeasures against human rights and the teachings of the theory of labelling challenge the legitimacy of the imposed sanctions. The result of the research shows that these sanctions are not only in conflict with the fundamental human rights of individuals but also inconsistent with the inherent professional task of a journalist that is in the realm of freedom of information. It seems that these sanctions are based on personal grudges toward the activities of certain persons rather than on legal grounds.