مکانیزم های سازگاری دختران نوجوان با فقدان پدر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فقدان زودهنگام پدر به عنوان یک منبع حمایت برای دختران پیامدهای طولانی مدتی در دوران کودکی و نوجوانی به دنبال دارد. به نظر می رسد کودک یا نوجوان برای مقابله با فشارها و آسیب های روانی ناشی از این فقدان، باید با آن سازگار شوند. هدف این پژوهش، شناسایی مکانیسم های سازگاری دختران نوجوان با فقدان پدر در تبریز بود. رویکرد پژوهش کیفی و به روش پدیدارشناسی توصیفی بود. بافت پژوهش دختران نوجوان(15-19 ساله) شهر تبریز بود؛ که در سنین کودکی پدر خود را بر اثر بیماری از دست داده بودند و سال ها از فوت پدرشان سپری شده بود. نمونه گیری بصورت هدفمند تا رسیدن به اشباع داده ها ادامه یافت و در نهایت ۷ نفر انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته گردآوری گردید. تحلیل داده ها به روش کلایزی و با استفاده از نرم افزار MAXQDA انجام شد. یافته های این پژوهش شامل 3 مقوله اصلی و 6 مقوله فرعی بود. مکانیزم های سازگاری دختران با فقدان پدر در تبریز شامل خودکنترلی(مدیریت افکار، مدیریت هیجانات)، مقابله(مقابله اجتماعی، مقابله اقتصادی) و رشد(معناجویی، بالندگی) بود. اغلب مشارکت کنندگان براساس خصوصیات درون فردی خود، دریافت حمایت از سوی بازماندگان و داشتن شرایط مناسب، به طور موثر با فقدان و شرایط ناشی از آن سازش کرده بودند و برخی دیگر به دلایل متعدد، ناسازگاری با شرایط را از خود نشان داده بودند.Adjustment Mechanisms of Adolescent Girls to the Father's loss
Loss of parents in childhood and adolescence is an important stressful event. It seems that the child or adolescent should adjust to it, in several ways, to cope with the therefrom stresses and psychological damages. The aim of this study was to identify adjustment mechanisms of adolescent girls to the father loss in Tabriz. The approache of the research was qualitative and the method was descriptive phenomenology. The context of the research was teenage girls (15-19 years old) of Tabriz city; who had lost their father due to illness in childhood and many years had passed since their father's death. Purposeful sampling continued until data saturation and finally 7 people were selected. Data were collected through semi-structured interviews. Data analysis was done by Collizzi method. The findings of this research included 3 main categories and 6 subcategories. The adjustment mechanisms of girls with the absence of a father in Tabriz included self-control (thought management, emotion management), coping (social coping, economic coping) and growth (managing, growth). Most of the participants, based on their individual characteristics, receiving support from the survivors and having suitable conditions, effectively adjusted to the loss and the resulting conditions, and some others showed incompatibility with the conditions due to many reasons.
تبلیغات
