کبری ناموران گرمی

هدف این مطالعه تعیین ابعاد صمیمیّت زناشویی زوجهای ایرانی بود. داده ها به روش کیفی بین سالهای 1394 1395، از 17 مشارکت کننده متأهل ایرانی (تا اشباع داده ها) با نمونه گیری هدفمند و گرفتن رضایت به صورت مصاحبه نیمه ساختار یافته در مرکز مشاوره یاوران رشد تبریز گردآوری شد. متون مصاحبه و یادداشتهای میدانی با روش تحلیل مضمون 5/1 سال مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 360 شناسه باز، 61 مفهوم اوّلیّه، 21 مفهوم متمرکز، 11 مضمون فرعی و چهار مضمون اصلی صمیمیّت فیزیکی، ارتباطی، جنسی و مالی تعیین شد. نتیجه گرفته شد که صمیمیّت زناشویی زوجهای ایرانی را می توان در ابعاد صمیمیّت فیزیکی (نزدیکی جسمی، گرفتن دست همسر، بوسیدن، بغل کردن، نوازش)، صمیمیّت اجتماعی تفریحی (گفتگوی صمیمی، تماس، وقت گذراندن)، صمیمیّت جنسی (تداوم رابطه جنسی، رابطه جنسی محبّت آمیز) و صمیمیّت مالی (اشتراک مالی) توصیف کرد. این ابعاد را می توان در ارزیابی صمیمیّت زناشویی زوجها به کار گرفت؛ با ابعاد صمیمیت در روابط نزدیک مقایسه کرد و برای آن ابزار ساخت.

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گردید. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان دختر خوابگاه های دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1386 می باشد. نمونه ی اولیه به تعداد 176 نفر انتخاب شد. سپس از بین آن ها 24 نفر از کسانی که نمرات آن ها حداقل یک انحراف معیار کم تر از میانگین، در آزمون عزت نفس کوپراسمیت(با چهار خرده مقیاس تحصیلی، خانوادگی، اجتماعی و عمومی) بود، به طور تصادفی به عنوان نمونه ی نهایی انتخاب و با جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند(12 نفردرگروه آزمایش و 12 نفردر گروه گواه). بعد از اجرای پیش آزمون، 10 جلسه معنادرمانی گروهی مطابق برنامه ی تدوین شده در مورد گروه آزمایش اجرا گردید. سپس پس آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. داده ها با آزمون t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج تحقیق نشان داد که معنادرمانی گروهی موجب افزایش میزان عزت نفس دانشجویان دختر خوابگاه گردیده است. در خرده مقیاس ها، این روش روان درمانی موجب افزایش میزان عزت نفس تحصیلی شده امّا برخرده مقیاس های عزت نفس خانوادگی، اجتماعی و عمومی مؤثر نبوده است. پیشنهاد شده که روش معنادرمانی برای ارتقاء عزت نفس مورد استفاده قرار گیرد.