واکاوی جایگاه کنشگران در تحقق پذیری مفهوم هارمونی در شهر هوشمند، مطالعه موردی: شهر تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحقق پذیری شهرهای هوشمند مبتنی بر فرآیندهای پیچیده ای است که در آن، مجموعه ای از کنشگران و تصمیم سازان اقدام به سیاست گذاری و اجرای آن میکنند. از سویی دیگر هارمونی به عنوان هدفی برای شهرهای هوشمند و ایجاد هماهنگی و تعادل در پیچیدگی های شهرهای هوشمند مطرح است. این پژوهش باهدف شناسایی و تحلیل شبکه کنشگران شهر هوشمند در تهران و سنجش میزان اثرگذاری هریک از کنشگران شهر هوشمند، تلاش داشته است تا چارچوبی هنجاری برای تحقق هارمونی با استفاده از نظریه شبکه کنشگران، برای شهر هوشمند در تهران ارائه کند. در همین راستا از روش شناسی آمیخته و چارچوب نظری شبکه کنشگران به عنوان ساختار فکری و چارچوب تحلیلی استفاده کرده است. استفاده از این روش شناسی به منظور شناسایی روابط و تعاملات در بین کنشگران شهر هوشمند در تهران که لازمه شناسایی پیچیدگی های موجود در شبکه کنشگران شهر هوشمند است انجام شده است. این پژوهش در قدم اول با استفاده از پرسشنامه به شناسایی کنشگران اصلی، اهداف و میزان اهمیت و هم پیوندی آن ها در شبکه با سایر کنشگران پرداخته است. سپس با استفاده از نرم افزار ucinet6 شاخص های هم پیوندی کنشگران اصلی در تحقق پذیری شهر هوشمند در تهران را مورد کنکاش قرار داده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این پژوهش سه سطح از کنشگران بر اساس میزان اثرگذاری تعریف شده که شامل کنشگران کلیدی، کنشگران وابسته، کنشگران نادیده گرفته شده می باشد. همچنین به منظور ارتقاء هارمونی و هماهنگی با تعمیم فرآیند ترجمه شبکه کنشگران، چارچوب تحقق پذیری هارمونی برای شهر هوشمند در تهران ارائه شده است. این چارچوب مشتمل بر چهار بخش اصلی مسئله سازی، علاقه مندسازی، به-عضویت درآوردن و بسیج منابع می باشد که با ارائه اصول تحقق هارمونی بخشی به شبکه کنشگران شهر هوشمند در شهر تهران بتوان موقعیت هریک از این کنشگران را در برنامه ریزی و سیاست گذاری های آتی تثبیت، ارتقاء و یا بازتعریف کرد.Analyzing the Position of Activists in the Realization of the Concept of Harmony in a Smart City the Case Study of Tehran
Smart cities are realized through complex processes in which actors and decision-makers make policy and implement it. Meanwhile, harmony is another goal for smart cities, as is creating balance and harmony within their complexities. To identify and analyze the smart city actors in Tehran and to assess their effectiveness, one of the methods of conducting this study was to apply actor-network theory to the smart city in Tehran to develop a normative framework for the realization of harmony. A mixed methodology has also been utilized in this research, in addition to the theoretical framework of the actor-network serving as a conceptual framework for analyzing the social relations and interactions among activists in the smart city in Tehran, which provides the framework for identifying the network's complexity. The first step, using questionnaires and interviews, was to identify the main actors, their goals and importance, and their connections with other actors in the network. Then, ucinet6 software was used to explore the correlation indicators of the actor-network in Tehran. In this regard, measuring indicators and criteria of actor-network connection, including Betweenness Centrality, Centrality Degree, Closeness Centrality, and Proximity Prestige, have been used to determine the effectiveness and importance of each of the actors. In addition, the translation of actor-network theory has been applied to the analysis of constant transformation to show changes resulting from present and past social and material conditions. Therefore, the paper enables urban planners and designers to propose solutions to the transformation of smart cities based on understanding reality as a set of network connections. Finally, by providing a model of effective solutions in the realization of the Harmonious smart city in Tehran, the position of each of these actors can be stabilized, promoted, or redefined by identifying three levels of actors based on their level of influence
تبلیغات
