آمایش لندفرم های ژئومورفولوژیکی جهت توسعه سکونتگاه های انسانی (مطالعه موردی: شهرستان های جنوب غرب استان خراسان رضوی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
توسعه و ایجاد سکونتگاه در ارتباط مستقیم با بستر طبیعی و عوارض ژئومورفولوژی است. محدوده موردمطالعه به علت شرایط توپوگرافیکی و زمین شناسی دارای محدودیت های خاصی در مکان گزینی و توسعه ای سکونتگاه های انسانی می باشد. به منظور کاهش مخاطرات محدوده جنوب غرب استان خراسان رضوی و اصلاح برنامه های آتی توسعه و ایجاد سکونتگاه های انسانی، به بررسی امکان سنجی منطقه موردمطالعه جهت توسعه سکونتی پرداخته شد. پس از انجام بررسی های کتابخانه ای و میدانی و گزینش معیارهای مناسب، با استفاده از مدل منطق فازی و به کمک نرم افزار GIS، مناطق مستعد جهت توسعه و ایجاد سکونتگاه تعیین گردید. در این مطالعه جهت شناسایی مناطق مستعد توسعه و ایجاد سکونتگاه بر اساس لندفرم های ژئومورفولوژیکی، از یازده پارامتر شیب، جهت شیب، ارتفاع، خاک، کاربری اراضی، ارتفاع، فاصله از گسل، فاصله از رودخانه، فاصله از راه ارتباطی، فاصله از سکونتگاه، ژئومورفولوژی به عنوان متغیرهای مستقل در شناخت توان ها و تنگناهای ژئومورفولوژیکی در منطقه استفاده شدند. نتایج حاصل از پهنه بندی بر اساس مدل فازی، نشان داد که حدود 61 درصد مساحت منطقه موردمطالعه در طبقات بسیار نامناسب و نامناسب واقع شده که این به معنی نامساعد بودن شرایط ژئومورفولوژیکی در این بخش از محدوده موردمطالعه جهت ایجاد و توسعه سکونتگاه های انسانی می باشند. حدود 40/16 درصد از محدوده موردمطالعه دارای شرایطی متوسط و حدود 23 درصد مساحت منطقه موردمطالعه نشان از مطلوب و مساعد بودن شرایط ژئومورفولوژیکی منطقه جهت فعالیت های ساخت وساز و ایجاد نواحی سکونتگاهی جدید می باشد. واحدهای مخروط افکنه ای و دشت های آبرفتی مناسب ترین مکان برای ایجاد و توسعه سکونتگاه می باشند.Evaluation of geomorphologic landforms for the development of Human Settlements (Case Study:Southwest Township of Razavi Khorasan Province(
Development and establishment of settlements in direct contact with the natural base and geomorphology effects. Because of the topography and geology of the study area has certain limitations in terms of localization and development of their human settlements. In order to reduce the risks of the South West province of Khorasan Razavi and modify future plans of development and human settlements, to assess the feasibility of the study area was investigated. After studies and library and a selection of appropriate measures, using phase logic models, and GIS software to help, areas prone to develop settlements were determined. In this study was to identify suitable areas for development and the creation of settlements in the study area based on Landform, from eleven parameters, slope, aspect, elevation, soil, land use, elevation, distance to fault, distance from the river, away from the road distance from settlements, geomorphology as independent variables in recognizing the potential and geomorphological constraints in the region were selected. Finally, after zoning based on phase model, the results showed that about 61 percent of the study area is located on the floors very poor and poor, which means unfavorable geomorphological conditions in this part of the study area to develop settlements are human. About 16.40% of the study area has average conditions for the development and creation of new human settlements respectively. And about 23 percent of the area under study geomorphological area of favorable conditions for construction activity and the construction of new residential areas are.
تبلیغات
