سنجش پایداری شاخص های توسعه اقتصادی در نواحی روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان رودبار) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پایداری اقتصادی بدنبال ایجاد رشد عادلانه و متوازن جوامع انسانی، تضمین بهره مندی تک تک انسان ها در طول زمان بدون وارد آوردن خدشه به منابع زیستی، طبیعی و فرهنگی است. پژوهش حاضر با هدف سنجش پایداری شاخص های اقتصادی نواحی روستایی شهرستان رودبار انجام شده است. این تحقیق از نوع کاربردی و به لحاظ روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است، جامعه آماری را کلیه خانوارهای ساکن در نواحی روس تایی شهرس تان رودبار تشکیل می دهند که طبق سرشماری سال 1390دارای 37910 نفر جمعیت و 11929خانوار روستایی است. از آنجایی که تعداد خانوارها در روستاهای شهرستان رودبار از تجانس و همگونی لازم برخوردار نبودند از روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده استفاده شد، که در 4 دسته طبقه بندی شدند و در نهایت حجم نمونه با اس تفاده از فرم ول کوکران 327سرپرست خانوار تعیین شدند. جهت تجزیه و تحلیل شاخص های مورد استفاده از مدل موریس و جهت سنجش پایداری اقتصادی روستاهای نمونه از مدل ویکور و همچنین از نرم افزار های SPSS و Excelاستفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که در بین 30 شاخص مورد استفاده هیچ کدام در وضعیت پایدار نبوده، 6 شاخص دارای وضعیت نسبتا پایدار و 24 شاخص دیگر در وضعیت ناپایدار قرار داشته اند. همچنین نتایج حاصل از سنجش پایداری اقتصادی در میان 20 روستای نمونه نشان می دهد روستای چیچال با ضریب 0/18در بالاترین سطح پایداری و روستای جوبن با ضریب 0/88 ناپایدارترین روستا با توجه به شاخص های اقتصادی مورد استفاده بوده است.Sustainability Indicators Measurement of Economic Development in Rudbar county
economic sustainability aims to create a fair and balanced growth of human societies, Guaranteeing the enjoyment of individual human beings over time without compromising on biological, natural and cultural resources. The purpose of this study was to measure the sustainability of rural economic indicators in Rudbar county. This research is an applied and descriptive-analytic research method, the statistical society is comprised of all households living in rural areas of Rudbar county, which according to the census of 2011 has 37,910 populations and 11929 rural households. Since the number of households in the villages of Rudbar did not have the necessary coherence and consistency, the stratified random sampling method was used, which was classified into 4 categories and Finally, the sample size was determined using the Cochran formula of 327 household heads. To analyze the indicators used by the MORRIS model to evaluate the economic sustainability of sample villages, we use the VIKOR model as well as SPSS and Excel software. The results of the research show that none of the 30 indicators used was stable, 6 indicators have a relatively stable status and 24 other indicators are in an unstable state. It also shows the results of economic sustainability measures among 20 sample villages Chichal village with coefficient of 0.18 at the highest level of sustainability and Joben village with coefficient of 0.88 was the most unsustainable village according to economic indicators.