آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۵

چکیده

استقرار سکونتگاه های انسانی و چگونگی پراکنش آن در سطح سرزمین گویای توان ترکیبی منطقه خواهد بود. از سوی دیگر الگوی قرارگیری سکونتگاه های شهری و روستایی در بستر مناطق نسبت به یکدیگر می تواند بیانگر مفاهیم همگرایی و واگرایی سرزمینی باشد. این مفاهیم در کنار یکدیگر سازمان فضایی شهر ها را شکل داده و از سویی یاری دهنده درک الگوی سلسله مراتب این نقاط سکونتگاهی نیز خواهد بود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل فضایی و بررسی نظام سلسله مراتبی شهرهای استان مازندران  صورت پذیرفته است  . این پژوهش از نوع تحقیقات توسعه ای کاربردی می باشد. چرا که ضمن تدوین چارچوب هایی مطالعاتی، زمینه های لازم برای تحلیل های آتی را فراهم می سازد و روش تحقیق پژوهش  نیز توصیفی- تحلیلی است. در مقاله حاضر سعی شده است روند توزیع جمعیت شهری استان در سرشماری 95-1365 با بکارگیری مدل هایی چون مرتبه – اندازه، منحنی لورنز، ضریب تراکمی، ضریب آنتروپی و شاخص نخست شهری و نیمرخ سلسله مراتبی مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به یافته های تحقیق، توزیع جمعیت شهری استان در طبقات مختلف نسبتاً متعادل بوده، گرچه سهم ساری، بابل، آمل و قائم شهر نسبت به سایر شهرها بیشتر می باشد لیکن شهرهای با جمعیت کمتر از تعدد بیشتری برخوردار می باشند و میزان برتری شهر ساری در نظام سلسله مراتب شبکه شهری استان ناچیز می باشد.

Spatial analysis and hierarchical order in the town in Mazandaran province (in 1987-2017 Census)

Establishment of human settlements and modality it is distributed at the surface of the land will be the combined power of the region. On the other hand, the pattern of urban and rural settlements in the context of areas with each other can express the concepts of territorial convergence and divergence. These concepts together form the spatial organization of cities, and on the other hand, they will also help to understand the hierarchy of these settlements. The present study was conducted with the aim of spatial analysis and studying the hierarchical system of cities in Mazandaran province. This research is an applied extension research. Because, while developing the study frameworks, it provides the necessary background for future analysis and the research methodology is descriptive-analytic. In this paper, the trend of distribution of urban population of the province in the 1987-2017 census was investigated by applying models such as rank-size, Lorenz curve, condensation coefficient, entropy coefficient, primacy city index and hierarchical profile. According to the findings of the research, the distribution of urban population of the province in the different classes is relatively balanced, although the share of Sari, Babol, Amol and Qaemshahr is higher than other cities, but cities with a population of less than a number are more numerous and the dominance of Sari city in the hierarchy system The provincial city network is negligible

تبلیغات