سطح بندی محلات شهری در برخورداری از شاخص قابلیت پیاده روی (نمونه مطالعاتی: محلات منطقه یک کلانشهر رشت) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از چالش هایی که در سال های اخیر مورد توجه برنامه ریزان و طراحان شهری و محققان علوم پزشکی بوده است، سلامت عمومی جامعه می باشد. تشدید روزافزون اهمیت معضل سلامتی در جامعه شهری، موجب گردید تا در محافل علمی، بر نقش طراحی جنبه های کالبدی محیط، بر میزان قابلیت پیاده روی محیط و فعالیت بدنی شهروندان تأکید گردد. در این ارتباط، توافق محققان علوم شهری بر این است که ساختار کالبدی توسعه پراکنده، با تشویق بیشتر به استفاده از اتومبیل، مانع پیاده روی و دیگر فعالیت های بدنی می شود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی بوده و در آن گردآوری داده ها در رویکرد عینی با استفاده نرم افزارهای GIS ، Auto cad و Depth map صورت گرفته است. در این راستا با مروری بر پژوهش های صورت گرفته در زمینه ارتباط فرم شهر و تحرک پذیری، به شناخت شاخص های تاثیرگذار فرم شهر در ارتقا قابلیت پیاده روی محیط محله ای، پرداخته شد و هفت شاخص تراکم مسکونی، تنوع، اتصال، مجاورت، متوسط سطح بلوک، برخورداری خیابان ها از پیاده رو و تراکم تجاری (سطح اشغال خرده فروشی ها) ؛ به عنوان شاخص های کالبدی- محیطی موثر در ارتقا قابلیت پیاده روی مورد سنجش قرار گرفت. نتایج تحلیل عینی شاخص های اولیه قابلیت پیاده روی، هدف اصلی پژوهش یعنی سطح بندی محلات منطقه یک شهر رشت را از نظر برخورداری از این شاخص کلی بدست داد. مطابق نتایج با فاصله از مرکز شهر به سمت نواحی مرزی، قابلیت پیاده روی محلات کاهش می یابد و این شاخص در محلات روستا-شهری حومه ای شهر، در پایین ترین سطح قرار دارد. همچنین با توجه به فرم شهری، محلات دارای طراحی اولیه و بافت منظم، نسبت به محلات با بافت ارگانیک سنتی و ارگانیک روستایی در سطوح بالاتر این شاخص قرار دارند.Ranking of Urban Neighborhoods in the Enjoyment of Walkability Index (Case Study: Neighborhoods of 1th District of Rasht)
One of the major challenges in recent years attracted the attention of urban planners and urban designers and researchers in medical science, is the public health community. The increasing importance of intensifying health problem in urban areas, led to scientific circles, on role of designing of physical aspects of the environment is provided, on the walkability and physical activity. In this case, the scientists agreed that the physical structure of urban sprawl, encouraging more car use, walking and other physical. In this regard, a review of previous studies on the relationship between urban form and mobility, factors influencing urban form in the context of walking, were studied and seven indexes, household density, diversity, connectivity, proximity, block size, sidewalk, Retail Floor Area Ratio (FAR), using Geographic information system (GIS) and software space syntax analysis (Depth map) were measured. Results of Initial analysis of objective walkability indicators, main goal of this study, ranking of neighborhoods, in 1 th region's of Rasht city, in terms of the overall index were obtained. According to the results, ability to walk of neighborhoods reduced by distance from the city center to the border areas, and this index is at the lowest level in rural-urban neighborhoods of suburban. Also according to the urban form, neighborhoods with initial design and texture orderly, are at the higher levels of the index Compare to traditional organic and rural organic neighborhoods.