امکان سنجی ضریب عمران پذیری روستاهای شهرستان گرمی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
شناسایی منابع و پتانسیل های موجود، مرحله اول برای هر برنامه ریزی محسوب می شود. بدون مشخص کردن منابع، شناخت پارامترهای مربوط به منطقه برنامه ریزی امکان پذیر نخواهد بود. عوامل طبیعی و انسانی مانع اصلی توسعه مناطق هست، با توجه به اینکه عوامل طبیعی تا حدودی خارج از کنترل می باشند، عامل انسانی و تصمیمات انسانی مهم ترین عامل توسعه محسوب می شوند. تصمیمات انسانی زمانی می تواند متضمن رشد و توسعه باشد که از وضع موجود منطقه شناخت کافی داشته باشد. ازاین رو پژوهش حاضر باهدف امکان سنجی ضریب عمران پذیری روستاهای شهرستان گرمی با استفاده از تکنیک ضریب عمران پذیری انجام شده است. رویکرد حاکم در این تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق روستاهای بالای 300 نفر جمعیت شهرستان گرمی می باشد. شاخص های مورد بررسی شامل وضعیت جمعیتی، بهداشتی- درمانی، فرهنگی و ورزشی، آموزشی، اداری، تأسیسات زیربنایی، خدمات و بازرگانی، ارتباطات و حمل ونقل می باشد. نتایج تحقیق نشان می دهد که روستای قره آغاج پایین با ضریب عمران پذیری 667/6 از ضریب عمران پذیری بسیار بالا و روستای لکوان با ضریب عمران پذیری 108/0 از ضریب عمران پذیری بسیار پایین برخوردارند. در مجموع از 45 روستای مورد مطالعه 18 روستا ضریب عمران پذیری بسیار پایین، 20 روستا ضریب عمران پذیری پایین، 6 روستا ضریب عمران پذیری بالا و 1 روستا ضریب عمران پذیری بسیار بالایی دارد. در نهایت با استفاده از ضریب پراکندگی ضریب عمران پذیری بخش های سه گانه شهرستان گرمی محاسبه شد که براساس آن بخش انگوت با امتیاز 046/1، موران با امتیاز 654/0 و مرکزی با امتیاز566/0 به ترتیب در رتبه های اول تا سوم قرار گرفتند.Feasibility Study on the Civil Development Coefficient in Villages of Garmi's County
Identifying resources and existing potentials, is the first step in each planning. Without specifying the sources, it would not be possible to identify the parameters related to regional planning. Natural and human factors are major barriers in developing regions. Given that natural factors are somewhat out of control, the human factor and human decisions are the most important factor in development. Human decisions can only guarantee growth and development of the status quo have sufficient knowledge of the region. Hence, the present study aimed at feasibility of the civil development coefficient in villages of Garmi's county and was done using coefficient of development capability technique. With regard to factors examined, the dominant approach in this research was descriptive-analysis. Population in this study were villages with more than 300 inhabitants in Grammy city. Indices were included the demographic situation, health, Cultural and sports, education, administrative, infrastructure, services and trade, communication and transportation. The results showed that the villages Ghareaghaj and Lekvan had extremely high and extremely low civil development coefficient 6.667 and 0.108, respectively. Totally, of 45 villages studied, of 18, 20, 6, 1 had civil development coefficient extremely low, low, high and extremely high, correspondingly. Finally, using the scattering coefficient, the civil development coefficient of triple parts of Garmi's county was calculated which based on Anguti, Moran and Central regions with ranks 1.46, 0.654, 0.556 were stood in first and three status, respectively.
تبلیغات
