آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۵

چکیده

این پژوهش با هدف شناسایی و ارائه ی تصویری از کانون های جرم خیز و ناهنجاری های اجتماعی در سطح مناطق شهر تبریز ارائه گردیده است. در این پژوهش ترکیبی از روش های توصیفی، تحلیلی و تطبیقی به کار گرفته شده است و به منظور تحلیل الگوهای فضایی جرائم در سطح مناطق شهر تبریز با استفاده از نر م افزارهای اختصاصی تحلیل فضایی بزهکاری در محیط سامانه های اطلاعات جغرافیایی، روش های آماری تحلیل واریانس و آزومون توکی، آزمون خوشه بندی (شاخص نزدیک ترین همسایه) و روش درون یابی به کار گرفته شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مهم ترین کانون ها جرم خیز شهری تبریز در مناطق 10 و 4 و 6     واقع شده است که جزء محدوده های پرازدحام و متراکم شهر که دارای ساختار کالبدی نامناسب با امکان کنترل کم تر می باشد، شکل گرفته است . با توجه به مقایسه میانگین ها و ترتیب آن ها، مناطق 2 و 9 به ترتیب کمترین نمره را به لحاظ ناهنجاری اجتماعی دریافت کرده اند. جهت نشان دادن الگوی توزیع متغیرهای مورد مطالعه از مدل نزدیکترین همسایه استفاده شد که در تمامی متغیرها با توجه به مدل، الگوی توزیع کاملاً پراکنده است. در ادامه جهت پهنه بندی متغیرهای مورد مطالعه در سطح مناطق شهر تبریز با توجه به نتایج مطالعه میدانی از مدل درون یابی استفاده شد که پهنه بندی متغیر شرارت در شهر تبریز، در سطح مناطق 10 و 4 و 6  بیشترین تراکم را دارند و مناطق 2 و 1 و 8 کمترین تراکم این متغیر را دارند.

Zonation and Spatial Analysis of Urban Regions in Terms of Social Anomalies and Identification of Urban Crime-Prone Centers (Case Study: Tabriz Metropolitan)

This study aims to identify and present an image of crime-prone centers and social anomalies at areas of Tabriz city. In this research, a combination of descriptive, analytical and comparative methods have been used. Professional Software of Crime Spatial Analysis in GIS environment, Variance and Covariance Statistical Methods and Toki Test, Clustering Test (the nearest neighbor index) and Interpolation Method were used for crime spatial pattern analyses in Tabriz city areas. Findings of the study indicated that the most important urban crime-prone centers of Tabriz city are in the regions 6, 4 and 10 which are of the most populated districts of the city with improper physical structure and lower controllability. According to the comparison of the means and their order, regions 2 and 3 obtained the least scores of social anomalies, respectively. To show the study variables distribution pattern, we used the nearest neighbor pattern, which is completely spread in all variables, considering distribution pattern model. Next, according to the findings of the field study we used interpolation model for zonation of the study variables in Tabriz city regions. Zonation of the variable of wickedness in Tabriz city had the most and the least densities in the regions 6, 4 and 10 and also, the regions 2, 1, and 8, correspondingly.

تبلیغات