ارزیابی تأثیر اجتماعی و برنامه های توسعه شهری (ارائه چارچوب روش شناختی ارزیابی تأثیراجتماعی، مورد: ساماندهی قطعات شهدای بهشت زهرا)
آرشیو
چکیده
ارزیابی اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی سه شرط لازم برای تحقق اهداف توسعه پایدار بشمار می روند که در این میان ارزیابی تأثیر اجتماعی دارای سابقه 40 ساله در جهان می باشد. ضرورت کاربست این رویکرد در فرایند پروژه های توسعه شهری از سال 1386 به دنبال مصوبات شورای اسلامی در دستور کار شهرداری تهران قرار گرفت و اقدامات نسبتاً وسیعی در این راستا انجام شد که تربیت و صدور مجوز برای حدود 500 نفر کارشناس برای ارزیابی اجتماعی پروژه های عمرانی شهر تهران بخشی از این اقدامات می باشد. نگاه اجمالی حکایت از حضور اندک یا بی اطلاعی جامعه جغرافیایی ایران از این ظرفیت کاری و علمی ایجاد شده می باشد، این در شرایطی است که ماهیت پروژه های شهری بعد فضایی داشته و اصولا این ارزیابی ها بدون تحلیل های فضایی چندان اثر بخش نخواهند بود. جغرافیدانان (به ویژه جغرافیای انسانی- گرایش برنامه ریزی شهری) با شناخت از سطوح تحلیل مسائل شهری و شناخت ساختاری از پدیده شهر و شهر نشینی و فرآیند توسعه شهری، بیشترین نقش آفرینی را در این عرصه می تواند ایفا کند. هدف این مقاله ارائه چهارچوب روش شناختی ارزیابی تأثیراجتماعی برای زمینه سازی آشنایی دانش آموختگان جغرافیاجهت ورود به این عرصه می باشد، برای این منظورارزیابی تأثیر اجتماعی ساماندهی گورستان های محدوده منطقه شهری تهران و به ویژه قطعات شهدای بهشت زهرا (س) انتخاب شده که نتایج آن برای سایر مطالعات می تواند مورد استفاده قرار گیرد.The Social Impact Assessment and Urban Development Programs(Case study: Organizing the Blocks of Martyrs in Behesht-e Zahra Cemetery)
Social, environmental, and economic assessments are three requirements necessary for attaining sustainable development; and the evaluation of the social impact has a 40-year history in the world. Since the year 1386 (2007), following the ratified bills of Islamic Council, the necessity of applying this approach to urban development projects was put on the agenda of Tehran Municipality and relatively wide measures in this regard were taken among which is the training and licensing for 500 experts to socially evaluate the development projects in Tehran. And a brief look at the matter shows a small presence or general ignorance of Iranian geography society regarding this created practical and scientific capacity. All of this is in the circumstances where the nature of urban projects has spatial dimensions, and in principle, these assessment without analysis of the space will not be very effective. Geographers (especially human geography - the major of urban planning) with understanding the analytic levels of urban problems and structural recognition of the phenomenon of city and urbanization and urban development process, can play the greatest role in this field. The purpose of this article is providing a methodological framework of evaluating social impact as the preparatory groundwork for familiarizing the geography graduates in order to enter this arena. To achieve this goal, evaluating social impact of organizing the cemeteries in Tehran's urban area, especially the blocks of martyrs in Behesht-e Zahra, are selected, and the results can be used for other studies.