تحلیل زمان روایی لیلی ومجنون براساس نظریه ژنت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مبحث روایت زمان یکی از مباحث اساسی در دانش روایت شناسی است. بزرگترین نظریه پرداز این مقوله ژرار ژنت، نظریه پرداز ساختارگرای فرانسوی است. از نظر او زمان در پیشبرد روایت نقش مهمّی ایفا می کند. ژنت در نظریه خود به بررسی و تحلیل زمان در روایت، حول سه محورِ نظم، تداوم و بسامد پرداخته است. هر یک از مؤلّفه هایی که در این سه محور تعریف می شود، یکی از سه حالت شتاب را در روایت به وجود می آورد که عبارتند از: شتاب ثابت، شتاب مثبت و یا شتاب منفی. داستان لیلی و مجنون به روایت حکیم نظامی گنجوی در قرن ششم به نظم کشیده شده است. بررسی این داستان بر اساس نظریه روایت و زمان ژنت، نشان می دهد که از سه حالت فوق سهم شتاب منفی در روایت آن بیشتر است و نظامی در روایت این داستان بیشتر به اطناب و کاستن از شتاب روایت گرایش داشته است تا ایجاز و شتاب مثبت.Analysis of narative time in Nezamis` Leili and Majnoon based on Janets` theory
Abstract Time narration is one of the basic issues in narratology. The main theorist of this issue, the French structuralist ,is Gerard Janet. For him, time plays an important role in narration progress. Janet has studied and analyzed time in narration, around three axes of order, duration and frequency. Each of the three factors defined in these axes, creates one of the three speed states in narration: constant speed, positive and negative speed. “Leili and Majnoon” story by Hakim Nizami Ganjavi has been versed in the sixth century. The study of this story based on Janet’s narration and time theory indicates that negative speed has the most important role among the mentioned states and Nizami has tended to redundancy and reducing the narration speed more than brevity and positive speed in narrating this story.