منظومه «ایرج و هوبره» قاسم لاربن مازندرانی و تطبیق ساختاری آن با مثنوی «زهره و منوچهر» ایرج میرزا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
منظومه «ایرج و هوبره» و «زهره و منوچهر» از جمله داستان های غنایی معاصر است که در تعارض و اختلاف میان دو عقیده عشق و وطن خواهی سروده شده است. منظومه «زهره و منوچهر» ترجمه آزادی است که ایرج میرزا آن را به تتبّع از «ونوس و آدونیس» ویلیام شکسپیر سروده است. منظومه «ایرج و هوبره» قاسم لاربن نیز یکی از آخرین منظومه های عاشقانه در ادبیّات فارسی است که به تقلید و استقبال از منظومه عاشقانه «زهره و منوچهر» ایرج میرزا و در همان وزن سروده شده است. پژوهش حاضر با استفاده از روش اسنادی و کتابخانه ای به مقایسه ساختاری و محتوایی داستان «زهره و منوچهر» ایرج میرزا با «ایرج و هوبره» می پردازد. برآیند پژوهش نشان می دهد که اگرچه عناصر داستانی هر دو اثر تا حدودی قابل انطباق با یکدیگر است، امّا منظومه «ایرج و هوبره» تقلیدی صِرف از کار ایرج میرزا نیست. این منظومه در عین تأثیر محسوس از «زهره و منوچهر» قوّت و اصالت دارد. توصیفات زیبا و ترکیبات نوآورانه، زبان نرم و لطیف و روان آن در کنار تازگی موضوع بر گیرایی و ارزش های منظومه افزوده است. منظومه «زهره و منوچهر» نیز از لحاظ سادگی، روانی و اشتمال بر مفردات و تعبیرات عامیانه، فضاسازی و نمایش روابط شخصیّت ها از ورای گفتگوهای زنده و طبیعی از آثار خواندنی ادبیّات ایران است.Introduction System and Houbara Qasim Larbn Mazandaran and implementation structure with Zohreh and Manouchehr Masnavi Iraj Mirza
Iraj's and Hobra's poems, and Venus and Manuchehr are among the contemporary rich tales that have been written in the conflict between the two beliefs of love and homeland. Venus and Manouchehr are the translations of Freedom, which Iraj Mirza has written to the poet of Venus and Adonis William Shakespeare. The Iraj and Hubbard system, Qasim Larben, is also one of the last romantic poems in Persian literature to imitate and welcome the love poems of Venus and Manuchehr Iraj Mirza, and in the same volume. The present study uses a documentary and library method to compare the structural and content of the story of Zohreh and Manouchehr Iraj Mirza with Iraj and Hobra. The results of the research show that although the fictional elements of both works are somewhat adaptable, Iraj and Hobraj's poetry is not a mere imitation of Iraj's work. This poem, in spite of the tangible influence of Venus and Manuchehr, is genuine and authentic. Elegant testimonials and innovative combinations, its soft and delicate soft language, along with its novelty, has added to the theme and values of the poetry. Zohreh and Manouchehr's poems are in terms of simplicity, psychic and stylism on folklore, expression and display of personality relationships beyond the live and natural conversations of the literary works of Iranian literature.