تضّاد در عین وحدت (پارادوکس) در مثنوی و غزلیّات شمس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این جستار دو سؤال مطرح می شود: 1- آیا در اندیشه، نگرش و نظام فکری مولوی، تناقض و تضادی وجود دارد؟ 2- آیا این تناقض در سطح زبان و اندیشه اوست یا به اصول فکری او نیز مربوط می شود؟ نگارندگان در این بررسی، مسئله تناقض را با عنوان «تضاد در عین وحدت» مطرح می کنند که خود در بردارنده پاسخی کلی به دو پرسش فوق است. در این بررسی، روشن خواهد شد که تناقض و دوگانگی ای در اصل و بنیان نظام فکری و بینش عرفانی مولانا وجود ندارد، بلکه آنچه به نظر متناقض نما می آید تنها در سطح کلام و یا اندیشه او در موقعیت های مختلف و یا از سوی شخصیت های متفاوت است. همه این تناقض ها و تضادهای ظاهری در یک نقطه به وحدت و یگانگی می رسند.Paradox in Moulavi's Mathnavi and S'ilams, Divan
In this article, an attempt has been made to answer two questions: 1) Is there any contradiction or discrepancy in Moulavi's thought and viewpoint? 2) Is discrepancy in his speech and thought or in his mental Principles? We try to show that in this research whatever you see apparently as discrepancy or contradiction, in reality they come to a unity or unified phenomena. Accordingly there is no duality and discrepancy in Moulana's thought and view. What we see as paradox in his speech and thought are stated in accord to situations or different personalities. All of these apparent contradictions and discrepancies have unity in reality
تبلیغات
