جایگاه مخاطب در سخنوری
آرشیو
چکیده
در فن سخنوری، دو رکن مهم سخنور و مستمح حضور دارند. توجه سخنور به احوال مخالب و میزان همت، ظرفیت شأن و حال و مقام او و نظایر آن هدف اصلی سخن را که تأثیر بر مستمع است دو چندان می سازد. این موضوع مورد توجه سخنوران و شاعران فارسی گوی قرار گرفته و به صورت های مختلف به آن اشاره کرده اند. در این مقاله، پس از طرح مبحث سخنوری و ماهیت بلاغت، به موارد گوناگونی از جلوه های سخن و نقش مخاطب در آن پرداخته شده و برای هر مورد، نمونه هایی از آثار بزرگان و شاعران ایران، بویژه، جلال الدین مولوی به عنوان مثال آورده می شود و از این رهگذر، رهنمودهایی برای سخنوران و حتی مخاطبان فراهم می آید که وظایف متقابل سخنور و مستمع از آن جمله است.The Place of Audience in Oration
Any task of oration assumes two components, an orator and an audience. The former may enhance his impressions by accounting for the place and position and receptiveness of the latter. This fact has been signed and explicitly admitted by every Persian poet or aerator. Bringing up oratory skills and eloquence, this article focuses on different samples of written discourse and the role of audience in discourse style and structure. The samples given represent the works of great Iranian poets specially Jalal Al-din Moulavi. One can get good advice from this article for how to play part as an efficient orator or audience.
تبلیغات
