نگاهی به شعر فرّخی یزدی از دیدگاه بلاغت
آرشیو
چکیده
در میان شعرای فارسی زبان، کسانی که تغّزل را در خدمت سیاست و مسایل روز درآورده و جوهر شعری را حفظ کرده باشند بسیار نادرند. این بدان علت است که مسائل سیاسی و اجتماعی به خاطر ناپایداری و عدم ثباتی که دارند از کلّیّت که خصیصه شعر است عاری هستند. فرّخی یزدی یکی از شعرای اجتماعی و مردمی است که با وجود این که گاه، ابیات خویش را در خدمت روزنامه نگاری و شعرهای سیاسی درآورده و راه خود را از شاعران سیاسی و اجتماعی جداکرده، اما از آنجا که از مکتب شعر و شاعری درس گرفته و به نفس هنر نیز اعتقاد داشته از جوهر شعری هم نیز غفلت نورزیده و اشعارش را به عرصه شعارهای سطحی روزانه و مسایل عادی سیاسی، مبدّل نساخته است و به همین دلیل، دیوان او از دیدگاه بلاغت قابل بررسی است. نگارنده در این گفتار، به بررسی شعر فرّخی از دیدگاه بلاغی پرداخته اشعار فرّخی را از این منظر بررسی نموده است. بخشی از این مقاله به ذکر موارد کاربرد آرایه های بدیعی در اشعار فرّخی همراه با ذکر مثال هایی برای هر مورد اختصاص یافته است.Eloquence in Farrokhi Yazdi's Poems
There are but very few Persian poets who have served to sonnetize political and social problems of their day and age and at the same time managed to maintain the genuine nature of poetry. This is because those problems are unstable and rather impossible to be politically mentioned ever in the same way.
Farrokhi Yazdi is a popular poet with occasional political poems in journals, the one who is completely distinct from professional political poets of the time. Well educated in true poetry, he never degrades the subject matter of his art down to trite trivial political issues. The present article takes the advantage of this merit and aims at his onthology from the viewpoint of poetic eloquence. Rhetorical features supported by examples are also partly dealt with hereby.
تبلیغات
