مدلسازی تخصیص کاربری های شهری برمبنای تحلیل تناسب زمین (مطالعه موردی: شهر زنجان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تخصیص کاربری زمین همواره از موضوعات مورد توجه متخصصین شهرسازی بوده است. صاحب نظران سعی داشته اند در تخصیص کاربری ها به بستر و محیط پیرامونی، همجواری ها، سازگاری ها، تناسب زمین و دیگر عوامل توجه داشته باشند. با گسترش سیستم های اطلاعات جغرافیایی امکان توجه به این عوامل و تاثیرگذاری آ ن ها در فرایند برنامه ریزی تخصیص کاربری زمین بیش از پیش شده است. در عین حال تلاش های علمی زیادی درزمینه ی تلفیق این سیستم ها و روش های تحلیل تصمیم گیری چند معیاره به منظور افزایش توانایی آن ها و فناوری های مرتبط در پشتیبانی از تصمیم گیری صورت گرفته است. روش های این حوزه نیز به طور گسترده ای در مطالعات مختلف به کاررفته اند؛ یکی از مهمترین کاربرد این روش ها در مباحث برنامه ریزی شهری، تعیین میزان مناسبت هر واحد مکانی برای تخصیص کاربری های شهری است. پرسش اصلی این تحلیل، این است که از میان زمین های با قابلیت توسعه، کدامیک برای استقرار کدام نوع کاربری مناسب تر می باشند؟ در این مقاله که از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است از فن تحلیل مناسبت کاربری زمین و روش های تحلیل سلسله مراتبی، ترکیب خطی وزندار و دلفی استفاده شده است. یافته های این مقاله که از همپوشانی داده های رقومی (نقشه های تحلیلی مساحت، قیمت زمین، دسترسی به محورهای ارتباطی، تعداد برهای قطعه زمین و آلودگی هوا) در یک ناحیه از شهر زنجان بدست آمده، میزان مناسبت هر پارسل را برای تخصیص کاربری ها نشان می دهد و در قالب سناریو های تخصیص کاربری زمین ارائه شده اند. مقایسه نتایج با وضع موجود، نشان می دهد که از 2166 پارسل موجود در محدوده مطالعه، 521 پارسل کاربری مناسب ندارند و نیازمند تغییر هستند.urban land use allocation modeling based on Land suitability analysis
Urban land use and its location has always been an interesting topic for urban planners. As experts have tried to focus on the context and surroundings proximity, neighborhood, compatibility and incompatibilities, utility and other factors. By the expansion of geographical information systems, it is possible to focus on these factors and their impact on the planning process for land use allocation. At the same time, many scientific efforts have been made to integrate these systems and multi-criteria decision-making methods in order to enhance their ability to support decision making. Methods used in this field have also been widely used in various studies; one of the most important applications of these methods in urban planning is to determine the suitability of each parcel for allocating urban land uses. In this article which is applied in terms of purpose and is descriptive analytical in terms of method, the land-use suitability analysis as a scientific technique along with linear combination, and Delphi methods, have been used. Findings, which have been obtained from overlaying analytical maps (land prices, access to communication axes, number of blocks of land and air pollution's maps), indicate that what type of land use is more suitable for each parcel. The results of this paper are presented in the form of land use allocation scenarios. Comparison of the results of modeling with current situation shows that out of 2,166 parcels in the study area, 521 have no suitable uses and need change.