آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۵

چکیده

زیست پذیری یکی از رویکردهای جدید در راستای کاهش مشکلات زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی شهرها بر مبنای ظرفیت ها و نیازهای آن است. ازآنجا بافت های فرسوده با مشکلات اقتصادی، کالبدی، زیست محیطی و ... مواجه اند، توجه به رویکرد زیست پذیری و استانداردهای آن در کاهش مشکلات فوق و ارتقای کیفیت زندگی و کارآمدی مدیریت شهری مؤثر است. پژوهش حاضر باهدف، تحلیل شاخص های زیست پذیری در بافت فرسوده شهر شاهین دژ تدوین شده است. این مقاله از نوع روش توصیفی-تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی است. این پرسشنامه بین 25 نفر به صورت تصادفی ساده بین متخصصان و مدیران شهری در دسترس، توزیع گردید و پنج عامل از عوامل مؤثر بر زیست پذیری شهر شاهین دژ (اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، کالبدی و مدیریتی) مورد بررسی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش ای اچ پی فازی استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در بخش اجتماعی، شاخص میزان مشارکت (229/0)؛ در بخش اقتصادی، میزان درآمد و هزینه خانوار (211/0)، در بخش مدیریتی، ایجاد تسهیلات مالی برای ساکنان بافت (185/0)؛ در بخش کالبدی، میزان فشردگی و ریزدانگی ساختمان ها در بافت (138/0) و در بخش زیست محیطی شاخص کمیت و توزیع پراکنش فضای سبز در سطح بافت های فرسوده (230/0) از اهمیت بیشتری قرار دارند و نشان دهنده میزان اهمیت هر یک از آن ها در زیست پذیری بافت های فرسوده است. در پایان نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها پیش روی زیست پذیری شهر شاهین دژ موردمطالعه قرار گرفتند.

Analysis and evaluation of Liveability in worn-out urban textures (case study: shaheindezh)

Liveability one of the new approaches to reducing environmental, economic and social problems of cities is based on their capacities and needs. Since worn-out textures face economic, physical, environmental and other problems, paying attention to the biodiversity approach and its standards is effective in reducing these problems and improving the quality of life and efficiency of urban management. The purpose of this study was to analyze the bioaccumulation indices in the worn-out texture of Shahindez city. This paper is a descriptive-analytical and applied purpose study. The questionnaire was distributed among 25 people by simple random sampling and five factors affecting the viability of Shahdinjeh city (social, economic, environmental, physical and managerial) were investigated. Data analysis was performed using FAHP method. The findings show that in the social sector, the rate of participation (0.229); in the economic sector, the rate of income and household expenditure (0.211), in the management sector, providing financial facilities for tissue residents (0.185); Buildings are more important in texture (0.138) and in the environmental section of the quantity and distribution index of green space at the surface of worn textures (0.230), indicating the importance of each of them in the viability of worn textures. At the end, the strengths, weaknesses, opportunities, and threats to the viability of Shahindezh were studied.

تبلیغات