تحلیل تکنیک های ادبی و زبانی نیما در پرورش مفهوم اندوه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نیما یوشیج شاعری است دردمند و دردآشنا که علاوه بر رنج و اندوه فردی و درونی، از دردهای جامعه نیز آگاه بوده است و آنها را در شعر خود، بازتاب می دهد. از سویی دیگر، در فضای شعر، بر زبان، ابزارها و تکنیک های شاعرانه نیز تسلّط دارد. پژوهش حاضر با روشی تحلیلی-توصیفی به دنبال پاسخ به این پرسش است که نیما از کدام تکنیک ها و تمهیدات زبانی و ادبی برای انتقال اندوه و تأثیرگذاری بر مخاطب شعر خود، استفاده کرده است. این بررسی نشان می دهد که نیما توانسته است با کاربست ابزارهای ادبی و زبانی، زمینه انتقال رنج ها و تجربیات تلخ فردی، اجتماعی و فکری خود و جامعه اش را فراهم کند. او از منظر ادبی، تشبیهات، استعارات و به طور کلّی نظام ایماژی شعر خود را بیشتر بر تصاویر تیره و تلخ بنا نهاده است؛ چنانکه اجزای صور خیال در شعر او عموماً اندوه زده هستند. نیما علاوه بر بُعد ادبی و ساختن تصاویر تلخ و اندوه زده، با استفاده از برخی بازی های زبانی و زمینه سازی در بستر موسیقیایی سروده های خود، خواننده را به سمت فضایی اندوهناک سوق می دهد. شیوه بدیعی «تکرار» و گونه های آن، به کارگیری اوزان سنگین و آرام، استفاده از مصوّت های بلند و بهره گیری آگاهانه از ترکیبات و واژگان اندوه زا، از تکنیک های زبانی نیما در جهت ارائه و تجسّم مفهوم اندوه است.Analysis of Nima's linguistic, literary and rhetorical preparations in cultivating the concept of grief
Nima yushij is a pained and aware of Suffer Poet who, in addition to personal and inner suffering, is both aware of the pains of society, and is capable on the language, tools and poetic techniques. The present research by a descriptive-analytical method seeks to answer the question that Nima has used which linguistic and literary techniques and devices to transmit grief and influence the audiences of his poetry. This study shows that Nima has been able to use literary and linguistic tools to transfer the suffering and sombrous experiences of his own individual, social and intellectual and his community too. From a literary view point, he has based his similes and metaphors and generally imagery system on dark and bitter images; so the components of imagery in his poetry are generally sad, Furthermore Nima leads the reader to a sad atmosphere by using some language games and setting on the background of musical context of his poems. The novelty device of "repetition" and its types, the usage of heavy and calm metres, the usage of long vowels and the conscious use of sorrowful complexes and words, are Nima's linguistic techniques in order to present and visualize the concept of sorrow.