بررسی خوش بینی و امید در قصاید بهار بر اساس روان شناسی مثبت نگر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
روان شناسی مثبت گرا یکی از شاخه های جدید دانش روان شناسی است. این علم سه ستون دارد: نخست مطالعه هیجان های مثبت، دوم مطالعه خصوصیات مثبت و سوم مطالعه نهادهای مثبت. مارتین سلیگمن، بنیان گذار این نظریه، زندگی هدفمند و با معنا را درگرو شش قابلیت مثبت خرد و دانایی، شجاعت، نوع دوستی، عدالت، اعتدال و تعالی و هیجانات مثبت را، در سه مسیر رضایت و افتخار و آرامش از گذشته، شادمانی و اشتیاق و لذت پایدار از حال و خوش بینی و امیدواری و اعتماد به آینده می داند. این پژوهش، قصاید ملک الشعرا بهار را به شیوه توصیفی، اسنادی، تحلیلی و ارزیابی کمی، در عنصر خوش بینی و امید از منظر روان شناسی مثبت نگر بررسی کرده است. با استخراج و بررسی شواهدی از یک صد قصیده دیوان بهار مشخص شد که 83 قصیده موضوعی مثبت دارد که حدود نیمی از آن ها به خوش بینی و امیدواری اختصاص یافته که نسبت به یأس و ناامیدی از بسامد بسیار بالاتری برخوردار است؛ در این میان شاعر تنها در هفده قصیده به موضوع شکوه و گلایه پرداخته است. بهار با وجود همه رنج ها و دردهای شخصی و اجتماعی، شاعری مثبت نگر، خود شکوفا و خوش بین است. وی نمونه دیگری از بزرگ مردان عرصه فرهنگ و ادب فارسی است که در راه اصلاح محیط و پدید آوردن اجتماعی بهتر و شادتر قلم می زد و شعر می سرود. هنر و رسالت او در سال ها قبل مصداق دانش جدیدی است که مدعی ارائه راه کارهای نو برای زندگی بهتر انسان ها است.The Study of Optimism and Hope in Bahar’s Odes Based on Positive Psychology
Positive psychology is one of the new branches of psychology. This science has three fundamental principles: 1) the study of positive emotions, 2) the study of positive traits, and 3) the study of positive institutions. Martin Seligman, the founder of this theory, believes that a purposeful and meaningful life relies on six positive characteristics of wisdom, courage, altruism, justice, moderation, sublimity, and positive emotions and in three paths of satisfaction, pride, and peace of the past, long-lasting happiness, enthusiasm, and enjoyment from the present, and optimism, hope, and trust in the future. This study examined the poems of Malek osh-Sho'arā Bahār in descriptive, documentary, analytical, and quantitative evaluation manners and in regards to the element of optimism and hope from the positive psychological perspective. By extracting and examining the evidences from one hundred poems of Divan-e Bahār , we discovered that 83 of them have positive themes, half of which are devoted to optimism and hope with a higher frequency than despair and disappointment. Meantime, the poet has referred to the subject of complaint and sorrow in only seven poems. Despite all personal and social agonies and pains, Bahār is a positive thinking, self-flourishing, and optimistic poet. He is another example of the great men in Persian culture and literature. He has written and composed poetry to improve the environment and create a better and happier society. His craft and mission many years ago are an instance of new science that claims to provide new strategies for the better living of human beings.