موجبات بطلان نسبی در حقوق فرانسه و ایران و امکان سنجی آن در فقه امامیه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سالیان متمادی است که حکم وضعی «بطلان نسبی» در حقوق ایران، موضوع بحث حقوقدانان قرار گرفته است. برخی از حقوقدانان وجود این ضمانت اجرایی را در حقوق ایران، انکار می کنند، گروهی نیز نه تنها آن را پذیرفته اند، بلکه در تشخیص مصادیق آن با گشاده دستی برخورد نموده اند. برخی هم به راه حل میانه گرویده و معتقد گردیده اند. پردازش نظریه در این مورد صحیح نبوده و باید به موارد منصوص در قوانین پراکنده بسنده نمود. نویسندگان دیگر بواسطه فقدان این ضمانت اجرا در فقه امامیه که حقوق ایران مبتنی بر آن است، به جای بطلان نسبی، اصطلاح قابلیت ابطال را پیشنهاد نموده اند. باری در کار حاضر بر آن شدیم که با استقراء در متون قانونی و حقوق دو کشور فرانسه و ایران، موجبات بطلان نسبی در این دو کشور را بررسی و سپس به امکان سنجی مراتب در فقه امامیه بپردازیم. کار حاضر از این نظر که در این مورد قائل به نظریه پردازی در حقوق مدنی ایران شده است واجد جنبه نوآوری بوده و قلمرو درونی بطلان نسبی را در حقوق ایران و فرانسه تعیین و پذیرش این نظریه در فقه امامیه را ممکن دانسته است.Causes of Relative Nullity in French and Iranian Law and Evaluating its Possibility in Jurisprudence
During long times, conditional sentence of "relative breach" in Iran's law has been subjected of lawyers arguments. Some lawyers deny existence of this executive guarantee in Iran's law, also a group of them not only have accepted it, but also, in distinguishing its examples, have dealt generously. Some of them have chosen conservative solution and believed that theorizing in this case is not correct and written text in scattered laws are sufficient. Other authors, due to lack of this enforcement guarantee in Imamieh jurisprudence that Iran's law is based on it, suggested the term “capability of branch “instead of " relative breach. However, in the present study, we decided to investigate the causes of relative breach in law texts of both countries of Iran and France by deductive logic and then to investigative the feasibility of procedure in Imamieh jurisprudence. The present work confirms the possibility of this idea that in this case, theorizing in civil law of Iran has been valued and has been eligible of innovation and also has determined the internal realm of relative breach in law of Iran and France.
تبلیغات
