تحلیل فیلم غیرحرفه ای مرگ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به مطالعه فیلم های غیرحرفه ای مرگ در برخی پایگاه های خبری غربی می پردازد و درصدد پاسخگویی به پرسش های زیر است: نمایش مرگ واقعی برای جلب توجه درباره مکان فیلم جنگی غیرحرفه ای در اخبار به ما چه می گوید؟ بدن های در حال مرگ در این ویدئوها چه حقیقتی را انتقال می دهند و حقیقت آنها چگونه شیوه های مشاهده مرگ-در-نبرد را در اخبار شکل می دهند؟ این مقاله با بحث درباره سه نمونه فیلم غیرحرفه ای، قاب بندی این خبرها را مورد مطالعه قرار می دهد: مرگ قذافی (2011)، سر بریدن داعش (2014) و قربانیان غیرنظامی سوری (2013). این سه مورد گونه شناسی مختصری از مشاهده گوشت و خون و مرگ در مطبوعات انگلیس را می سازند و نشان می دهند چگونه پایگاه های خبری این بدن ها را به منظور ایجاد ترکیب نوظهوری از آیین های اصالت تنظیم می کنند: 1) پزشکی قانونی دیجیتال (تأیید فنی رویداد مرگ و یا قاب بندی روایی)، و جان بخشی مجدد بدن ها و همچنین حقیقت آنها. نتایج نشان می دهند که از طریق این دو سازوکار، اخبار مربوط به مرگ ناشی از نبرد، کمتر با اصالت نهادی روزنامه نگار درگیر ارتباط دارند و بیشتر به صحت فنی و تشدید عاطفی مربوط هستند. «ذائقه و نزاکت» به عنوان عملکرد «هنجارسازی» تصاویر متجاوز را با حساسیت های فرهنگی غرب تنظیم می کند. قاب بندی روایی، نه تنها با دربرداشتن ارزش اطلاعاتی بلکه با داشتن ارزش عاطفی، بدن های مرده یا درحال مرگ ناشی از نبرد را اعتبار می بخشد. درحالی که این کار برای برخی از مرگ ها قابلیت دیدن تقدیس کننده را حفظ می کند و برای دیگران تخریب می کند، حق جهانی داشتن شأن در مرگ را برای قربانیان غیرغربی انکار می کند و به بازتولید روابط جغرافیای سیاسی قدرت بین مردم غربی و غیرغربی کمک می کند.Analysis of non-professional film about death
This article examines some non-professional death videos on some Western news sites and it is an attempt to answer the following questions: What does the tendency to stage real death to get attention tell us about the place, the unprofessional war movie in the news? What truths do the dying bodies convey in these videos, and how do their truths shape the ways in which death-in-battle is seen in the news? This article discusses the framing of this news by studying three examples of non-professional films: The death of Gaddafi (2011), the beheading of ISIS (2014) and the Syrian civilian victims (2013). These three cases constitute a brief typology of the observation of the flesh and blood of death in the British press, and show how the news bases of these bodies are set up in order to create an emerging combination of rituals of originality. Digital forensics (technical confirmation of death event or narrative framing), and the revitalization of bodies and their truth. The results show that through these two mechanisms, news of death from war is less relevant to the institutional authenticity of the journalist involved and are more related to technical accuracy and emotional intensification. "Taste and decency" as a function of "normalization" adjusts the aggressive images to the cultural sensitivities of the West. Narrative framing validates dead or dying bodies from battle, not only by its informational value but also by its emotional value. While this preserves the ability to see the sanctifier for some deaths and destroys for others denies the universal right to dignity in death for non-Western victims and helps to reproduce the geopolitical relations of power between Western and non-Western peoples.
تبلیغات
