کودکان در شهر: بررسی ساختار فضایی مسکن و شهر در ارتباط با فرهنگ کودکی در منطقه یازده تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
کودکان، به عنوان زیست کنندگان فضای شهری، بخش مهمی از جامعه و همچنین گروه اجتماعی نادیده گرفته شده در شهر تهران هستند. به منظور در نظر گرفتن جنبه های متنوع درک و زیست کودکان در فضای مسکونی و شهری، این مقاله سعی دارد تا با ارائه نتایج حاصل از بررسی مشارکت کودکان در ارتباط با مسکن و شهر، محققان اجتماعی- فرهنگی و مدیران و برنامه ریزان شهری را متوجه جامعه ای بزرگ از انسان هایی کوچک سازد. برای این منظور با رویکردی برساختی، کودکان به عنوان کنشگران اجتماعی شناخته می شوند که درکی ذهنی و واقعی از نیازهای خود در یک جامعه ی شهری دارند؛ می توانند موقعیت خود را در جامعه ی شهری تعریف کنند و نسبت به عوامل محیطی و کالبدی ناخوشایند واکنش نشان دهند. بررسی اسناد بالادست و کالبد مسکونی و شهری منطقه یازده تهران در مقایسه با داده های کیفی حاصل از نتایج مشاهده ، مصاحبه غیرساختمند، بررسی متن و نقاشی کودکان با روش نمونه گیری خوشه ای و بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی ما را به این مهم می رساند که برای داشتن جامعه ای سالم و پویا گسترش عرصه عمومی در شهر و ایجاد فضای کاملاً خصوصی برای کودکان در خانه امری ضروری است. شهر مطلوب کودکان فضایی است که حداکثر نیاز های جسمی و روانی آنان را تأمین می کند؛ فرهنگ دوران کودکی و فردیت در فضای خصوصی بازنمایی می شود و تعامل و مشارکت اجتماعی، دسترسی به امکانات شهری، احساس آرامش و امنیت در فضای عمومی گسترده را فراهم می آورد. ملاحظات کودکان از فضای معماری و شهری، جنبه های مختلف کالبدی، ذهنی و رفتاری آن را شامل می شود که بارها در مصاحبه ها و نقاشی ها به آن اشاره کرده اند.Children in the City: Study of the Spatial Structure of Housing and City in Relation to the childhood's culture in Tehran's 11th District
Children as the residents of urban space are an important part of the urban society and also the neglected social group in Tehran. In order to consider the various aspects of children’s perception and life in urban and residential spaces, this paper aims to present the results of the study on children’s participation in connection with the housing and city to aware socio-cultural researchers and urban managers and planners of a large community of small people. For this purpose, with a constructivist approach, children are known as social activists who have a mental and real perception of their needs in an urban society and can define their position in the urban community and react to unpleasant environmental and physical factors. In this research the study of documents, urban spaces and residential buildings of Tehran's 11th district has been done compared with the qualitative data derived from the results of observation, unstructured interviews, reviewing the children’s paintings and writings using the cluster sampling method and the qualitative content analysis method. This matter indicates that to have a healthy and dynamic society, it is essential to expand the public domain in the city and create a private space in the house for the children. The desirable city for the children is a space which provides their maximum physical and mental needs; childhood culture and individuality is represented in the private space and provides them social interaction and participation, access to the municipal facilities as well as a sense of peace and security in the public space. Children’s consideration of urban and architecture spaces involves various physical, mental and behavioral aspects which they have frequently pointed in their paintings and interviews.