بازسازی اجتماعی مناطق جنگ زده: روایت شکل گیری مجدد اجتماعات هویتی روستایی در سه روستای نژمار، قلاجی و قلعه گاه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از مسائل مهم در دوران بعد از فاجعه ها از جمله جنگ ها، مسئله بازسازی ویرانی ها و همچنین برپایی حیات اجتماعی در جامعه آسیب دیده است. مقاله حاضر به بررسی ابعاد فرایند بازسازی اجتماعی جوامع جنگ زده می پردازد. مطالعه میدانی در سه روستای جنگ زده استان کردستان (نژمار، قلاجی و قلعه گاه) انجام شد. پژوهش با به کارگیری روش های کیفی تجربه خانواده هایی را در کانون مطالعه قرار می دهد که به طور مستقیم از جنگ متأثر گشته اند. رویکرد مطالعه، روایت شناسی مردمی است که در آن از نگرش های کلان و از بالا به پایین فاصله گرفته و بر تجربه های و روایت های بومی تمرکز شده است و پویش های اجتماعی و فرهنگی را مد نظر قرار می دهد. در این مطالعه بازسازی اجتماعی بر اساس شش مؤلفه اعتماد اجتماعی، همزیستی اجتماعی، تعهد به اجتماع، سرمایه اجتماعی، همبستگی اجتماعی و سرمایه فرهنگی بررسی شده است. یافته ها حاکی از سلطه رویکرد فیزیکی و مادی به بازسازی است؛ اما با وجود غیاب تعهدات بوروکراتیک در اهتمام به ابعاد اجتماعی و فرهنگی، شاهد نوعی بازسازی اجتماعی خودجوش و بومی بوده ایم که وامدار درجه های بالایی از سرمایه اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تعهد اجتماعی، همبستگی اجتماعی و همزیستی اجتماعی درون گروهی بوده است. در این میان نقش همبستگی قومی و دانش بومی در تداوم حیات اجتماعی پررنگ است. از نکته های مهم در زمینه زندگی و روابط اجتماعی در روستاهای مورد بررسی اهمیت فراوان یکپارچگی و صلح پیش از فاجعه است. پی ریزی یک جامعه محکم و پایدار، در کنار ساخت وسازهای اصولی مقاوم در برابر مخاطرات شامل برقراری همبستگی اجتماعی و احساس تعهد اجتماعی، یکپارچگی و وحدت و صلح میان افراد و گروه های متفاوت اجتماع نیز است.Social Reconstruction of War Damaged Areas: Narrating Reshaping of Rural Identical Societies in three Villages, Njmar, Qalaji and Qalagah
One of very important issues after catastrophes like war is the reconstruction of damages and also rebuilding the social life at the hurting society.
The present article is aimed at addressing reconstruction of those rural communities of Kurdistan province which destroyed during Iraq and Iran war. The fieldwork has been done in three villages: Njmar, Qalajee, Qalagah. Using qualitative methods, this research focuses on those people's experiences that have been affected by war and its damages. Our approach is a people-based approach; by which we distance from national level attitudes and come closer to local perceptions. So adopting a multi-dimension perspective, the present study goes beyond the up-to-down approach and addresses the social issues. We addressed the social reconstruction in its six dimensions including social capital, social commitment, social confidence, social solidarity, social coexistence, cultural cpital. Our findings suggest that reconstruction plan targeted the war-affected villages had mainly a physical approach and did not considered social dimensions. However, we are witnessing a kind of down-to-up social reconstruction which is achieved by local communities. Continuance and endurance of these rural communities owes to high levels of social capital, social commitment, social confidence, social solidarity, and social coexistence. These social assets can facilitate continuation of reconstruction and development of war-affected regions. One of the important points in the area of life and social relations at these villages is the existence of solidarity and peace before war. Stablishing a strong and solid society, behind building well-structured buildings that can resist risks, also includes social commitment, social solidarity, coexistence and uniformity and peace between individuals and different social groups.