معناسازی برای خانه؛ زندگی روزمره تهران در فیلم های سینمایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
معنا، مدلول و مضمون هر چیز است و تداعی ای که در پس آن برای ذهن ایجاد می شود. هدف پژوهش حاضر، یافتن معنای خانه و مؤلفه های شکل دهنده آن در زندگی روزمره زیست کنندگان خانه است. مقاله حاضر سعی دارد بر همین مبنا و با مطالعه خانه های بازنمایی شده در چهار فیلم سینمایی مربوط به تهران که طی سال های 1391-1387 در شبکه سینمای خانگی توزیع شده اند، فرآیند معناسازی برای خانه و مؤلفه های اصلی آن را استخراج کند. به این منظور، فیلم های «سر به مهر»، «حوالی اتوبان»، «سعادت آباد» و «اینجا بدون من» انتخاب و با روش گراندد تئوری، مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج پژوهش، گویای آن است که نظام معناساز برای خانه، در تجربه تهران روایت شده در فیلم ها متشکل از پنج مؤلفه «ادراک حسی»، «نشانه ها و نمادها»، «روابط اجتماعی»، «مالکیت» و نیز «کالبد» است. فضا زمانی معنای خانه را می پذیرد که اولاً، واجد ارتباطاتی با مؤلفه های مذکور باشد و دوما این ارتباط، در اشکال مثبت و نه نابهنجار آن تجربه شود. پژوهش همچنین گویای آن است که در نظام ارائه شده، روابط اجتماعی و کیفیت آن، بیش از سایر مؤلفه ها در فرآیند معناسازی برای خانه ایفای نقش می کند. این روابط چه در قالب مناسک و چه در قالب الگوهای زندگی روزمره می توانند معنا را برای خانه، ایجاد و در آن انباشت کنند. در مقابل، نقش کالبد معمارانه، کمتر تصویر شده و تأکید به جای فضای ثابت بر فضاهای نیمه ثابت است.Making Meaning for Home Tehran Everyday Life in Iranian Movies
Meaning is both the reference and the content and their concomitant mental associations. The current research aims to find the meaning of home and its constituents in the everyday life of house residents. In this perspective, we seek to investigate this meaning-making processes through exploring the represented houses in four Iranian movies in Tehran. Therefore, “Freeway”, “Sealed Secret”, “Sa’adat Abad”, and “Here without Me”, Iranian Home Media distributed four movies from 2008 to 2012, were selected and investigated through the grounded theory methodology. The findings demonstrated that home meaning-making order narrated in movies in Tehran experience included five components as “sensual perception”, “sings and symbols”, “social relation”, “ownership” and “architectural shape”. Domestic space internalizes home meaning once it relates to these constituents in the first place and experience such relation in a positive and non-abnormal configuration. Accordingly, it is revealed that in such represented order, social relation and its quality plays a significant role in home meaning-making processes, compared to other components. Whether in rituals or everyday life patterns, these relations can create and accumulate meaning for home. Contrary to that, the role of architectural configuration is less depicted while semi fixed spaces are highlighted.
تبلیغات
