بررسی سیاست خارجی ج.ا. ایران در بحران سوریه در دورۀ پساداعش (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به نام خدا روابط راهبردی ایران و سوریه علی رغم فرازوفرودهای کم سابقه ای که طی سالیان اخیر تجربه کرده است، نمونه ای تام عیار از ناگسستنی ترین روابط دوجانبه در محیط امنیتی غرب آسیا تلقی می گرددکه در فضای پسا بحران به منظور تحکیم دستاوردهای به دست آمده نیازمند نقش آفرینی، مدیریت و مهندسی ویژه تر نسبت به قبل است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل سیاست خارجی ج.ا.ایران در سوریه در دوره پسا داعش این پرسش را مطرح کرده است که «الزامات رفتاری ایران برای مدیریت سوریه پسا بحران چگونه ارزیابی می گردد؟» با استفاده از روش مطالعه توصیفی و کتابخانه ای و به عنوان پاسخی احتمالی، پژوهش حاضر به جهت ارائه راهبردی بهینه بر مبنای مدیریت تحولات داخلی سوریه پس از اتمام بحران این فرضیه را مطرح می کند که به رغم کامیابی جمهوری اسلامی ایران در ممانعت از سقوط نظام سیاسی تحت هدایت «بشار اسد»، تداوم دستاوردهای سیاسی نظامی به دست آمده نیازمند راهبرد پردازی جامع و مبتنی بر ملاحظات داخلی جامعه سوریه بر اساس علایق و خصایص فرهنگی، مذهبی و ژئوپلیتیکیِ مشترک است.Investigating Iran's foreign policy in the post-ISIS period
Despite the unprecedented ups and downs experienced by Iran and Syria in recent years, the strategic relations between Iran and Syria are considered to be a perfect example of the most unbreakable bilateral relations in the security environment of West Asia, which in the post-crisis environment requires more special role-playing, management and engineering than before in order to consolidate the achievements. . The current research aims to investigate and analyze the foreign policy of the Republic of Iran in Syria in the post-ISIS era, and has raised the question, "How are Iran's behavioral requirements for the post-crisis management of Syria evaluated?" Using the method of descriptive and library study and as a possible answer, the present research proposes the hypothesis that despite the success of the Islamic Republic of Iran in preventing the fall of the political system under the guidance of " Bashar Assad", the continuation of the obtained political-military achievements requires a comprehensive strategy based on the internal considerations of the Syrian society based on common cultural, religious and geopolitical interests and characteristics.