آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۵

چکیده

یکی از مسائل چالش برانگیز در شهر تبریز مسیرگشایی های متعدد در بافت شهری بوده که معمولاً با هدف افزایش دسترسی شهروندان به معابر جدید و حل معضل ترافیک به اجرا در آمده است. پژوهش حاضر با هدف «ارزیابی تبعات اجرای پروژه های مسیرگشایی در بافت شهری تبریز» می خواهد به این پرسش پاسخ گوید که «اجرای پروژه های مسیرگشایی در دو دهه اخیر به عنوان استراتژی و مسیر توسعه شهر تبریز تا چه اندازه منجر به عدالت شهری شده و چه تبعاتی برای شهروندان و بافت شهری تبریز به همراه داشته است؟». روش تحقیق مورد استفاده روش توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات نیز کتابخانه ای و میدانی بوده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که آن دسته از خیابان هایی که براساس منطق رشد و حرکت شهر و بر اساس دستورالعمل های متناسب با ژنوم آن تعریف و تعریض شده اند، موفق تر از خیابان های تک بعدی و تحمیلی عمل کرده اند. در شهر تبریز تعریض خیابان ها و گذرهایی مثل تربیت، راسته کوچه و امام خمینی در تناسب با قواعد شهر، فضاهایی نسبتاً موفق و قابل قبول در شهر را موجب شده اند. در ارتباط با پروژه های مسیرگشایی ناقص، شهرداری ها می توانند با استفاده از برخی ابزارهای امتیازدهی، اقدامات عمرانی را با سرعت بیشتری به نتیجه برسانند. همچنین با توجه به وجود گسترده بافت باارزش در شهر تبریز، متأسفانه در برخی موارد به دلیل ضعف مطالعه و نیازسنجی و در نظر نگرفتن کلیه جوانب و تبعات اجرای طرح ها، پروژه های مسیرگشایی منجر به آسیب رسانی به میراث فرهنگی و تاریخی شهر شده است.

Examining the consequences of road development projects in the context of Tabriz city

One of the challenging issues in the city of Tabriz is the opening of many roads in the urban context, which are usually implemented with the aim of increasing the access of citizens to new roads and solving the traffic problem. The current research with the aim of “evaluating the consequences of the implementation of path-breaking projects in the urban context of Tabriz” wants to answer the question that “to what extent the implementation of path-breaking projects in the last two decades as a strategy and development path of the city of Tabriz has led to urban justice and what are the consequences for Has it brought the citizens and the urban context of Tabriz?” The research method used was the descriptive-analytical method and the method of collecting information was library and field. The results of the research show that those streets that are defined and widened based on the logic of the growth and movement of the city and based on the guidelines that fit its genome, have been more successful than the one-dimensional and imposed streets. In the city of Tabriz, the widening of streets and passages such as Tarbiat, Raste Kuche and Imam Khomeini in accordance with the rules of the city have created relatively successful and acceptable spaces in the city. In connection with incomplete road construction projects, municipalities can use some scoring tools to complete construction measures more quickly. Also, due to the wide existence of valuable fabric in Tabriz city, unfortunately, in some cases, due to the weakness of study and needs assessment and not considering all the aspects and consequences of the implementation of the plans, the road development projects have resulted in damage to the cultural and historical heritage of the city.

تبلیغات