بازشناسی الگوهای کالبدی و کارکردی زمینه تاریخی برای طراحی ساختارهای جدید در محله جویباره اصفهان (با رویکرد بنای میان افزا)
آرشیو
چکیده
هر محله تاریخی از خصوصیاتی خاص تشکیل شده است که پیکره و کالبد آن را مشخص می کند و ممکن است اجزای بی شماری داشته باشد. در بیشتر شهرهای تاریخی ایران معماری بنا ها از نظر شکل و فرم، نوع تزئینات، رنگ و طرح نمای آن ها که عوامل کالبدی محسوب می شوند یکسان است و این امر به خصوص در ایجاد گذرها و کوچه ها نیز تأثیرگذار بوده است. با بررسی های انجام شده در بافت محله جویباره اصفهان به عنوان بستر موردنظر پژوهش فوق این محله به عنوان هسته اولیه شهر اصفهان که به دلیل شرایط مذهبی شکل گرفته است، کاربری غالب آن یک محله مسکونی و عمدتاً یهودی نشین بوده که در طول تاریخ با بی مهری فراوانی روبه رو شده و با گسترش شهر در دوره معاصر جداره های تجاری به بطن آن نفوذ کرده و به مرورزمان دچار فرسودگی و تخریب بسیار شده است؛ بنابراین نیاز است تا با بازشناسی الگوهای کالبدی و کارکردی گذشته با روش میان افزایی به دنبال راه حل گریز از مشکلات موجود در این بافت تاریخی شهری بود. ابزار گردآوری اطلاعات (به روش میدانی) از طریق مشاهده در بافت تاریخی و مطالعات کتابخانه ای و بر اساس روش نمونه گیری به صورت هدفمند است. بررسی ها نشان داد که بافت تاریخی جویباره دارای شاخصه ها و کیفیات بی شمار کالبدی بوده که ریشه در فرهنگ مردم این محله دارد و در نهایت بر اساس یافته ها، دستاورد این تحقیق ارائه شده است.Recognizing the physical and functional patterns of the historical context for the design of new structures in Joibareh neighborhood of Isfahan (with an intermediate building approach)
Each historical neighborhood is made up of special characteristics that define its body and may have countless components. In most of the historical cities of Iran, the architecture of the buildings is the same in terms of shape and form, type of decorations, color, and their facade design, which are considered physical factors, and this has been especially effective in creating passages and alleys. With the investigations carried out in the context of Joibare neighborhood of Isfahan as the target of the above research, this neighborhood is the primary core of the city of Isfahan, which was formed due to religious conditions, and its dominant use was a residential and mainly Jewish neighborhood, which has faced a lot of indifference throughout history and with The expansion of the city in the contemporary period of the commercial walls penetrated into its heart and over time it has suffered a lot of deterioration and destruction. Therefore, it is necessary to look for a solution to avoid the problems in this historical urban context by recognizing the physical and functional patterns of the past with the interpolation method. The tool for collecting information (by field method) is through observation in historical context and library studies and based on purposeful sampling method. Investigations showed that the historical texture of Joibareh has numerous characteristics and physical qualities that are rooted in the culture of the people of this neighborhood, and finally, based on the findings, the achievement of this research is presented .
تبلیغات
