دو نسخه کهن به یغمارفته از منظومه «دولرانی خضرخان» به خط درویش محمد بن علی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
از منظومه دولرانی خضرخان که از آثار مهم امیرخسرو دهلوی است، و 4200 بیت آن در سال 715ق و 319 بیت آن در خلال سال های 720-721ق سروده شده، دو نسخه مکتوب به سال های 903 و 917ق به خط کاتبی به نام درویش محمد بن علی در دست است که در زمان جنگ های ایران و عثمانی از ایران خارج شده و اکنون در کتابخانه های حکیم اوغلو پاشا و ایاصوفیه نگهداری می شوند. نسخه 903ق دارای وقف نامه شاه عباس صفوی و مهر وقف آستانه شیخ صفی الدین اردبیلی، و نسخه 917ق دارای مهر شاه طهماسب صفوی است. از منظومه دولرانی دو نسخه خطی ناقص متعلق به سال های 720ق و 894ق نیز وجود دارد، اما نسخه 903 قدیمی ترین نسخه کامل این اثر تاکنون محسوب می شود. ویژگی بارز نسخه 917ق وجود مقدمه ای ادیبانه از سفارش دهنده آن در برگ های آغازین کتاب است. این مقاله به بررسی جنبه های نسخه شناختی و شناساندن این دو دست نویس می پردازد.Two stolen old manuscripts of “Devalrāni Khīzr Khān” poem transcribed by Darvish Mohammad b. Ali
Of Devalrāni Khīzr Khān’s Collection, one of Amir Khosrow Dehlavi’s significant works, 4200 couplets were composed in 715 H./ 1315 and 319 couplets during 720-721 H./ 1320-1321. There are two manuscripts of this collection that were transcribed by a scribe named Darvish Mohammad b. Ali and were taken out of Iran during the Iran-Ottoman war. They are now kept at the Hakim-Oghlu and Hagia Sophia Libraries. The MS number 903 has Safavid Shah Abbas’s donation note and stamp; and MS 917 bears Safavid Shah Tahmāsb’s stamp. Of the Devalrāni’s Collection there exist two unfinished copies belonging to the years 720 H./1320 and 894 H./1489. However, MS 917 is counted as the oldest complete copy of this work by now. The distinct feature of the manuscript 917 is it’s a scholarly introduction in the initial pages of the manuscript by the person who commissioned the transcription. The present article attempts to examine and reveal the codicological aspects of these two manuscripts.
تبلیغات
