پاکی سرشت اولیه انسان از منظر آیات قرآن (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
سرشت اولیه انسان به معنای سرشتی است که خدا انسان را با آن خلق کرده است. یکی از مباحث مهم در این باره آن است که آیا سرشت انسان در ابتدای خلقت، آلوده به بدی بوده یا پاک و بدون نقص بوده است؟ آیات قرآن کریم که یکی از بهترین منابع در این بحث هستند، هرچند تصریح به پاکی سرشت اولیه انسان نکرده اند، اما به صورت ضمنی نشان می دهند سرشت اولیه انسان نه تنها پاک و بدون آلودگی است، بلکه خیر و هدایت شده است. مطالب قرآنی که پاکی سرشت اولیه انسان را نتیجه می دهند، عبارت اند از: خلیفه و جانشینی انسان از خدا، خلقت انسان به کامل ترین شکل ممکن، هدایت ابتدایی انسان توسط خدا، موهبت و عنایت فطرت به انسان، «قالوا بلی» گفتنِ انسان پیش از ورود به این دنیا، انتساب فاعلیتِ خوبی های انسان به خدا، و مسلط شدن شیطان به انسان تنها در صورت تغییر سرشت اولیه او.Purity of Primitive Human Inner Nature from the Perspective of the Verses of the Qur’an
The primordial inner nature ( fi ṭra ) of man means the nature with which God created man. One of the important issues in this regard is whether human nature at the beginning of creation was contaminated with evil or pure and flawless. The verses of the Holy Qur’an, which are one of the best sources in this discussion, although not specifying the purity of the original human fi ṭra , they implicitly show that the primary human fi ṭra is not only pure and free from corruption, but also good and well-guided. The Qur’anic contents that ‘testify the purity of the original human fi ṭra are: Man’s vicegerency and succession from God, man’s creation in the most perfect form possible, man’s initial guidance by God, the gift and blessing of fi ṭra to man, man’s “saying yes” before entering this world, attributing man’s good deeds to God, and domination of Satan over man only if he changes his original nature.
تبلیغات
