اثر توسعه گردشگری خارجی بر فقر در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فقر مقوله ای جهانی است که همه کشورها اعم از در حال توسعه و توسعه یافته نسبت به آن نگرانی دارند. قدم اول مبارزه با فقر و رفع نگرانی، سنجش و آگاهی از اثر سیاست های اقتصادی بر میزان فقر است. با در نظر گرفتن این موضوع، هدف مقاله حاضر، سنجش اثربخشی گردشگری خارجی بر شاخص های سه گانه فقر: فقرسرشمار، شکاف فقر و شاخص FGT با استفاده از ماتریس حسابداری اجتماعی رویکرد ضرایب فزاینده قیمت ثابت برای نخستین بار است. به این منظور، از ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1390، اطلاعات مربوط به درآمد گردشگران خارجی سال 2018 و شاخص های فقر سرشمار، شکاف فقر و شاخص FGT استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ورود گردشگر خارجی از کانال رشد تولید موجب کاهش فقر در ایران می شود. اثر کاهش فقر خانوارهای روستایی بیشتر از خانوارهای شهری است. همچنین بالاترین سهم در کاهش فقر خانوارهای شهری و روستایی براساس شاخص های سه گانه فقر به ترتیب در بخش کشاورزی (با توجه به شاخص فقر سرشمار)، هتل و رستوران و صنعت و ساخت و حمل ونقل (با توجه به شاخص شکاف فقر) و هتل و رستوران، صنعت و حمل ونقل (با توجه به شاخص فوستر، گریر و توربک) است. پایین ترین سهم نیز مربوط به بخش های فعالیت های مالی، بیمه و آموزش است. بنابراین، هرگونه اقدام در راستای توسعه گردشگری دستاورد اجتماعی- اقتصادی مناسبی ارزیابی می شود.The Effect of Foreign Tourism Development on Poverty in Iran
Poverty is a global issue of high importance for both developing and developed countries. The first step in tackling poverty is to identify the impact of economic policies on poverty indicators. In this direction, the purpose of this study is to measure the effect of foreign tourism development on poverty reduction using SAM fixed price multiplier approach. For this purpose, 2011 SAM, 2018 foreign tourist receipts, and three poverty indicators: head count ratio, poverty gap, and (FGT) have been considered. The results indicate that the arrival of foreign tourists through the production growth channel reduces poverty in Iran and reducing poverty of rural households is greater than urban households. Results also show that the highest share in sectoral poverty reduction based on the three poverty indicators is related to the agricultural sector (based on the census poverty index), hotels and restaurants, and manufacturing, and transportation (based on the poverty gap index and the FGT indices). Whereas the least reduction in poverty occurs in the financial, insurance and education activities. Any policy making in the direction of tourism development is considered as a suitable socio-economic achievement.
تبلیغات
