ماهیت حقوقی شروط استثناء به عنوان عامل محدودکننده قلمروی تعهدات ماهوی معاهده و آثار این توصیف در حقوق بین الملل سرمایه گذاری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگرچه معاهدات سرمایه گذاری، مکانیزم مؤثری برای حمایت از سرمایه گذار خارجی تلقی می شوند، می توانند اختیارات سیاست گذاری و مقرره گذاری دولت میزبان را محدود کنند. به همین علت ممکن است دولت ها با پیش بینی امکان طرح دعوای سرمایه گذار در دیوان های داوری، از اجرای سیاست های عمومی مشروع خود به ویژه در حمایت از منافع امنیتی، محیط زیست، نظم عمومی، اخلاق عمومی و بهداشت عمومی خودداری ورزند. بر همین اساس، در معاهدات مدرن سرمایه گذاری، دولت ها از طریق درج شروط استثنا به دنبال حمایت از منافع اساسی خود هستند. هدف اصلی این پژوهش، بررسی قابلیت توصیف ماهیت حقوقی این شروط به عنوان عامل محدود کننده قلمرو تعهدات ماهوی معاهده و آثار مترتب بر چنین توصیفی در داوری سرمایه گذاری است. در همین راستا، پس از نگاهی به چارچوب کلی این شروط، با تحلیل قواعد تفسیر معاهدات و رویه قضایی و داوری بین المللی روشن خواهد شد که علی رغم اختلاف نظر راجع به ماهیت شروط استثنا در رویه بین المللی، این شروط، محدود کننده قلمرو تعهدات ماهوی معاهده هستند. چنین توصیفی از ماهیت حقوقی سبب ایجاد آثار خاصی در رسیدگی داوری می شود.Legal Nature of Exception Clauses as Treaty-Internal Limitation on the Scope of the Substantive Obligations of BITs and its Relevant Effects in International Investment Law
Although Investment Treaties are considered as an effective tool to protect foreign investors, they can also limit the host state’s regulatory powers. That is why states, may refrain from pursuing their legitimate public policies, especially in the interests of security environment public order, public morality and public health by anticipating the possibility of initiation of arbitration proceedings brought by investors before arbitral tribunals, Based on this background, states seek to protect their essential interests by incorporating Exception Clauses in modern Investment Treaties. The main aim of this article is to examine the characterization of the legal nature of Exception Clauses, as a limiting factor in the scope of the substantive obligations of BITs and the relevant effects of such a description in Investment Arbitration. In this regard, the authors initially try to study the general framework of such Clauses by anylizing the rules of Treaties Interpretation, Judicial Procedure and International Arbitration. Then they will demonstrate that Exception Clauses are characterized as a treaty-internal limitation on the scope of substantive obligations despite the disagreement about the nature of them. Such a characterization of its legal nature will raise important effects in arbitration proceeding.
تبلیغات
