تحلیل تطبیقی رویکردهای جایگزین توسعه روستایی در نظام سیاست گذاری ایران و جهان
آرشیو
چکیده
سکونتگاه های روستایی به مثابه واحدهای تماس و تبادل فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیک، مکانی هستند که تمدن ها ریشه در آن داشته و سپس به سراسر سپهر زندگی انسان ها گسترش یافته است. همچنین، به دلیل نقش روستاها در تامین امنیت غذایی پایدار و توسعه ملی کشورها، توجه به توسعه روستاها امری حائز اهمیت می باشد. از این رو، در دهه های اخیر، توسعه و رفاه انسانی، ارتقای شرایط زیستی، کیفیت زندگی و حل مسائل محیطی در مناطق روستایی به یکی از دغدغه های جهانی تبدیل شده و دولت های گوناگون در سراسر جهان سعی نموده تا به منظور تحقق توسعه روستایی، سیاست و برنامه هایی را در همین راستا، متناسب با وضعیت سکونتگاه های روستایی در کشور خود تهیه نمایند. در واقع، در زمینه توسعه روستایی، از دهه 1970 با توجه به ناکارآمدی رویکردهای کلاسیک در زمینه توسعه، رویکردهای نوین توسعه روستایی تحت عنوان"رویکردهای جایگزین" مطرح گردید که می بایست در روند سیاست گذاری ها، از رویکردهای جدید و کارآمد توسعه روستایی از جمله توسعه پایدار و توسعه همه جانبه بهره گرفت تا زمینه ارتقاء کیفیت زندگی، افزایش عزت نفس روستائیان، بالندگی و توسعه یافتگی سکونتگاه های روستایی در ابعاد گوناگون فراهم گردد. در این راستا، ارزیابی و تحلیل نظام سیاست گذاری و برنامه ریزی توسعه روستایی ایران و مقایسه تطبیقی آن با سیاست های توسعه روستایی سایر کشورها امری حائز اهمیت می باشد. لذا، پژوهش حاضر با هدف تحلیل تطبیقی رویکردهای جایگزین در نظام سیاست گذاری توسعه روستایی ایران و جهان انجام گردید. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از راهبرد توسعه یکپارچه و همه جانبه و پایدار از طریق تهیه و اجرای ط رح ه ای مناسب در سطح محلی می تواند اقدامی مؤثر در فرآیند توسعه ی روستایی در کشورها باشد. کشور های موفق در برنامه های توسعه روستایی مانند هند و اتحادیه اروپا از راهبردهای مشخص (توسعه پایدار روستایی و توسعه یکپارچه) برای تدوین برنامه و سیاست های توسعه ای خود استفاده می نمایند و با در نظر گرفتن بودجه مشخص و سازمان های متولی در این امر به دنبال تقویت زیرساخت های عمده اقتصادی اجتماعی در نواحی روستایی و کاهش فقر و محرومیت می باشند. این در حالی است که کشور ما، فاقد راهبردی مشخص برای توسعه یکپارچه و پایدار روستایی است.Comparative analysis of alternative approaches to rural development in the policy system of Iran and the world
Rural settlements as units of cultural, economic, social, ecological contact and exchange are places where civilizations are rooted and then spread throughout the human life sphere. it is also important , due to the role of villages in ensuring sustainable food security and national development of countries, with regard to rural development. Therefore, in recent decades, human development and welfare, improving the quality of life, living condition and solving environmental problems in rural areas has become one of the global concerns and various governments around the world have tried to achieve rural development, to prepare policies and programs in this regard, in accordance with the situation of rural settlements in their country. In fact, in the field of rural development, since the 1970s, due to the inefficiency of classical approaches in the field of development, new approaches to rural development have been proposed as "alternative approaches" that should be new and efficient approaches to development in the policy-making process. Rural, including sustainable development and integrated development, was used to improve the quality of life, increase the self-esteem of the villagers, and the growth and development of rural settlements in various dimensions. In this regard, the evaluation and analysis of Iran's rural development policy and planning system and its comparative analogy with rural development policies of other countries is important. Therefore, the present study was conducted with the aim of comparative analysis of alternative approaches in the rural development policy system of Iran and the world. The results showed that the use of integrated, comprehensive and sustainable development strategy through the preparation and implementation of appropriate plans at the local level can be an effective measure in the process of rural development in countries. Successful countries in rural development programs such as India and the European Union use specific strategies (sustainable rural development, integrated development) to formulate their development plans and policies, and taking into account the specific budget and responsible organizations to pursue this. Strengthening the major socio-economic infrastructure in rural areas and reducing poverty and deprivation. At the same time, our country lacks a clear strategy for integrated and sustainable rural development.
تبلیغات
