The Effect of Self-Controlled Feedback on Motor Performance and Learning in Adolescents with ADHD
آرشیو
چکیده
The aim of this study was to investigate the effect of autonomy support (i.e., in the form of self-controlled feedback) on learning and self-efficacy in a throwing skill in adolescents with ADHD. The subjects were 40 adolescents with ADHD (14 to 17 years old) and were randomly and equally divided into two groups: self-controlled and yoked. Motor task consisted of throwing bean bags with the non-dominant arm at a target on the ground. The participants completed the pretest (10 trials), an acquisition phase including 6 blocks of 10 trials, and a retention test consisting of 10 trials. The participants in the self-controlled group received knowledge of result (KR) anytime the requested. The yoked group was matched with self-controlled group, but without having a choice to request for feedback. Prior to pretest, each block, and before the retention test, all participants completed the self-efficacy scale. Dependent measures were throwing accuracy scores and self-efficacy. Independent t-test and analysis of variance (ANOVA) with repeated measures were used to analyze the data. The results showed that participants in the self-controlled group had significantly higher throwing accuracy scores in the acquisition phase and the retention test than those in yoked group. Moreover, participants in the self-controlled group reported significantly higher self-efficacy scores in the acquisition phase and the retention test than those in yoked group. The results of this study show that people with ADHD benefit from autonomy support to learn a novel motor skill.تأثیر بازخورد خودکنترلی بر عملکرد حرکتی و یادگیری در نوجوانان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه
هدف این مطالعه بررسی تأثیر حمایت از خودمختاری (یعنی در قالب خودکنترلی) بود. بازخورد) در مورد یادگیری و خودکارآمدی در مهارت پرتاب در نوجوانان مبتلا به ADHD. آزمودنی ها 40 نوجوان مبتلا به ADHD (14 تا 17 سال) بودند که به طور تصادفی و به طور مساوی به دو گروه خودکنترل و یوغی تقسیم شدند. وظیفه موتوری شامل پرتاب کیسه های لوبیا با بازوی غیر غالب به سمت هدف روی زمین بود. شرکت کنندگان پیش آزمون (10 کارآزمایی)، مرحله اکتساب شامل 6 بلوک 10 کارآزمایی، و آزمون یادداری شامل 10 آزمایش را اجرا کردند. شرکت کنندگان در گروه خودکنترل هر زمان که درخواست شد، KR دریافت کردند. گروه یوغه با گروه خودکنترل تطبیق داده شد، اما بدون داشتن انتخابی برای درخواست بازخورد. قبل از پیش آزمون، هر بلوک و قبل از آزمون یادداری، همه شرکت کنندگان مقیاس خودکارآمدی را تکمیل کردند. معیارهای وابسته امتیازدهی به دقت و خودکارآمدی بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس (ANOVA) با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. نتایج نشان داد که شرکت کنندگان در گروه خودکنترل نمره دقت پرتاب را در مرحله اکتساب و آزمون حفظ به طور معنی داری نسبت به گروه یوغه دار داشتند. علاوه بر این، شرکت کنندگان در گروه خودکنترلی نمرات خودکارآمدی قابل توجهی بالاتری را در مرحله اکتساب و آزمون حفظ نسبت به گروهی که در یوغ بودند گزارش کردند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD از حمایت خودمختاری برای یادگیری یک مهارت حرکتی جدید بهره می برند.