اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه بر خودراهبری یادگیری، مهارت های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش به منظور اثربخشی آموزش مبتنی بر تلفن همراه در خودراهبری یادگیری، مهارت های حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه پیام نور بوکان انجام شده است. روش پژوهش از نوع طر حهای تحقیق آزمایشی مداخله ای پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان ورودی سال تحصیلی 98-97، رشته علوم تربیتی دانشگاه پیام نور مرکز بوکان (120 نفر) بود. بدین منظور 60 نفر که براساس آزمون هوش ریون (بهره هوشی بین 110-90) همتاسازی شده بودند، به عنوان نمونه در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده قرار داده شدند. سپس در دو گروه آموزش مبتنی بر تلفن همراه (آزمایش) و آموزش سنتی (کنترل) پیش آزمون مقیاس خودراهبری یادگیری فیشر و همکاران (2001)، مقیاس مهارت های حل مسئله هپنر و پترسون (1982) و مقیاس محقق ساخته آمار جهت سنجش عملکرد تحصیلی اجرا شد و سپس گروه آزمایشی هشت جلسه 60 دقیقه ای به مدت 4 هفته متوالی به وسیله تلفن همراه آموزش دیدند و گروه کنترل به وسیله تلفن همراه، آموزشی دریافت نکردند و پس از آن از همه آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد و نتایج مورد مقایسه قرار گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون کوواریانس به وسیله نرم افزار spss.24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس برای متغیرهای خودراهبری در یادگیری و مؤلفه های آن، مهارت های ادراک حل مسئله و مؤلفه های آن و عملکرد تحصیلی در سطح 01/0P < تفاوت معناداری را نشان داد. به طور کلی این پژوهش در هم سویی با نتایج پژوهش های مشابه حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر تلفن همراه می تواند در افزایش خودراهبری در یادگیری، مهارت های ادراک حل مسئله و عملکرد تحصیلی دانشجویان نقش مؤثری داشته باشد.The Effectiveness of Mobile-Assisted Teaching in Self-Directed Learning, Problem-Solving Skills and Academic Performance of Payame Noor University Students
The purpose of this study was to examine the effectiveness of mobile-assisted teaching in self- directed learning, problem-solving skills and academic performance of Payame Noor University (PNU) students in Boukan. The study had an interventional design involving pretest - posttest with the control group. The study's statistical population was comprised of 120 students including all the students of educational sciences who had entered Boukan PNU Center in the academic year 97-98. To collect the data, sixty participants, who were homogenized on the basis of Raven Progressive Matrices (Intelligence Quotient with 90-110), were assigned randomly into one experimental group (30 participants) and one control group (30 participants). The Self-Directed Learning Scale (Fisher et al, 2001), Problem-Solving Skills Inventory (Heppner and Petersen, 1982) and an academic performance researcher-made scale were given to the experimental group and the control group as the pre-test of the study. Then the experimental group received 8 sessions (60 minutes each session) of mobile-assisted treatment in 4 weeks, while the control group underwent conventional teaching during that period. After finishing the sessions, the participants of both groups took the post-test, and the results were compared. The obtained data were analyzed using SPSS version 24. The analysis of covariance (ANCOVA) showed significant differences in the Self-Directed Learning Scale and its components, Problem-Solving Skills Inventory and its components, and the Academic Performance Scale of the participants in the groups at 0.01 level. The findings of this study, in accordance previous studies, indicate that mobile-assisted teaching can enhance self-directed learning, problem-solving skills and academic performance of Payame Noor University students.
تبلیغات
