سبک زندگی مفهومی است که از قرن بیستم به بعد با توجه به رشد شهرنشینی وصنعتی شدن وتفکیک اجتماعی فزاینده ای که درجوامع غربی شکل گرفته بود، مطرح می شود. جوامع روستایی ایران نیز از مظاهر مدرنیته برخوردار و این بهره مندی، به معنای تغییر ودگرگونی الگوی مصرفی روستاهاست. مسکن نیز به عنوان یکی از نیازهای اساسی ومصرفی انسان تحت تاثیر این دگرگونی ها قرار رفته است. این تحقیق بهبررسی تاثیر تغییرات سبک زندگی بر الگوی مسکن روستایی در شهرستان نکامی پردازد. روش تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی – تحلیلی است. جامعه آماری تحقیق، روستاهای بالای 20خانوار شهرستان نکا بوده که با استفاده روش کوکران، حجم نمونه ایمعادل 256 خانوار از 10 روستای نمونه انتخاب شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ضریب همبستگی بین الگوی مسکن روستایی و تغییرات سبک زندگی در روستاهای مورد مطالعه 658/0 می باشد. هم چنین بر اساس نتایج رگرسیون چند متغیره، تاثیر تمامی شاخص های سبک زندگی یعنی ارزش ها وایده آلها، طرز پوشش، تغذیه، اوقات فراغت ومصرف گرایی در مدل معنی دار است و بیشترین تأثیر به رژیم غذایی و تغذیه و نحوه گذران اوقات فراغت با ضرایب 538/0 و 526/0 اختصاص دارد. با توجه به یافته های تحقیق در زمینه تغییرات الگوی مسکن در منطقه، شناخت فرهنگ وسبک زندگی روستایی وگسترش جنبه های مثبتآن و توجه به رفاه و آسایش روستاییان در مساکن روستایی، رعایت ضوابط مربوط به امنیت ومقاومت مسکن روستایی و استفاده از الگوهای مسکن شهری در انطباق با فرهنگ و محیط روستا پیشنهاد می شود.