اثرات مربی گری بر فلات زدگی شغلی و تمایل به ترک خدمت پرستاران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف: اهمیت انتقال دانش تجربی به سایر همکاران دغدغه ای است که از ادوار گذشته تا به امروز در نظر مدیران سازمانی بوده است. تجربه افراد موفق نشان داده است که روابط مربیگری به دلیل انجام کار در کنار افراد باتجربه تاثیر بسزایی بر عملکرد افراد داشته است. هدف از بررسی این پژوهش اثرات مربیگری بر فلات زدگی شغلی و تمایل به ترک خدمت کارکنان می باشد. روش کار: پژوهش حاضر در حوزه رفتار سازمانی و منابع انسانی قرار دارد ازلحاظ هدف توصیفی- پیمایشی و ازنظر نتیجه کاربردی با رویکردی کمی می باشد. جامعه آماری کلیه پرستاران در بیمارستان خاتم الانبیاء نیرودریایی بوشهر می باشد. با توجه به برآورد حجم نمونه از طریق جدول مورگان، تعداد 118 پرستار که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه و جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای اس پی اس اس، پی ال اس برای آزمون های آماری توصیفی و استنباطی بهره گرفته شد. یافته ها: میزان میانگین واریانس استخراج شده 5/0 و آلفای کرونباخ 7/0 برای تمامی سازه ها صدق می کند که نشان می دهد روایی و پایایی مورد تایید برای تمامی سازه ها می باشد. برازش مدل ساختاری با استفاده از ضرایب تی نشان داد که از 96/1 بالاتر است و فرضیه های پژوهش مورد تایید قرار گرفته اند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاکی از آن است که مربیگری تاثیر منفی و معناداری بر فلات زدگی شغلی و قصد ترک خدمت دارد. همچنین فلات زدگی شغلی رابطه مثبت و معناداری با قصد ترک خدمت دارد.