هدف : هدف از پژوهش حاضر ارائه مدلی برای شناسایی عوامل موثر بر توسعه ظرفیت ترانزیت کالا با رویکرد معادلات ساختاری (مورد مطالعه: بندر امیر آباد) می باشد. روش : جامعه آماری این تحقیق، اساتید و خبرگان امور بندری در بنادر بودند. ابزار جمع آوری داده ه در مرحله کیفی مصاحبه های عمیق نیمه ساختار یافته با خبرگان سازمان بنادر و دریانوردی بود و در مرحله کمی پرسشنامه محقق ساخته در مرحله کیفی بود. تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کیفی جهت دستیابی به مدل مفهومی تحقیق، از کدگذاری های سه گانه روش گرندد )کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی) و در مرحله کمی آزمون مدل ساختاری با استفاده از نرم افزارهای LISREL و Smart Pls می باشد یافته ها : نتایج تحقیق برازش مدل مفهومی را تأیید نمود و یک مدل جامع برای شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر توسعه ظرفیت ترانزیت کالا با رویکرد معادلات ساختاری ارائه گردید. نتیجه گیری : امروزه ترانزیت کالا یکی از پرسودترین تجارت های دنیا به شمار می رود و طبیعتأ کشورهایی که در مسیر کریدورهای ترانزیتی قرار می گیرند، می توانند بیشترین بهره را از این تجارت ببرند. در برخی کشورها ترانزیت به عنوان منبعی جهت جبران بخشی از سرمایه گذاریها و هزینه های انجام شده در بخش حمل و نقل مطرح می باشد و ترانزیت را می توان به عنوان یکی از مهمترین ارکان و زیرساخت های تجاری برای توسعه صادرات به بازارهای هدف به حساب آورد