برنامه ریزی اخلاق محیط زیستی در دانشگاه ها (مطالعه موردی: دانشجویان کشاورزی دانشگاه شیراز) (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

بنا بر لزوم هم سوئی عقل با فطرت و تدبیرِ ماورایی برای رفع بحران های محیط زیستی، این مطالعه انجام گرفت؛ زیرا خِرد جمعی در شکل کُدهای اخلاقی، به تنهایی توان لازمِ رفع این بحران ها را ندارد؛ هم چنین، معرفت شناسان معتقدند که در مجموعه باورهای یک باورمند، باورهای دینی، مرکزیت قوی دارند و ناتوانی رفع این بحران ها را مطابق نبودن نظریه های علمی با این باورهای مرکزی می دانند. لذا، هم سوئی کُدهای اخلاقی با فطرت و تدبیر ماورائی، شرط لازم برون رفت از این بحران ها است. ثانیاً، این ضرورت از ماهیت "حفاظت " محیط زیست نیز ناشی می شود زیرا یک فعالیت پیچیده انسانی است که مستلزم فهم فرهنگ ها، باورها، نیازها و موقعیت انسان ها است. یونسکو نیز در پایان هزاره دوم توصیه نمود تا دانشگاه ها برای هزاره سوم، کارشناسان پایداری عرصه های جوامعشان را طوری تربیت کنند تا دانش سازگار با فطرت و تدبیر ماورائی را کسب کنند. برای برنامه ریزی این هم سوئی در فضای دانشگاهی یک مطالعه "توصیفی-پیمایشی " میان دانشجویان دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام گرفت. یافته ها نشان داد اجزاء چهارگانه اخلاق محیط زیستی این مطالعه با یکدیگر، ازیک طرف و با آگاهی کلی اخلاق محیط زیستی آنها از طرف دیگر، یک همبستگی بسیار قوی دارد که ضرورت این هم سوئی را برای این منظور در فضای دانشگاهی نشان می دهد. برای صرفه جوئی در زمان و هزینه ها، این مجموعه چهارگانه را شرط لازم برنامه ریزی اخلاق محیط زیستی می توان تلقی نمود تا با تکرار آن در دیگر دانشگاه ها شرط کافی را نیز کسب کرده و به یک مجموعه ملّی برای مطالعه اخلاق محیط زیستی فراگیر در دانشگاه ها دست یافت و از "ساخت چندباره چرخ " مطالعات اخلاق محیط زیستی در دانشگاه ها پیشگیری نمود.