کشورهای عضو کنفرانس اسلامی به یک بلوک مذهبی واحد تعلق دارند؛ اما از یک سو نوع و سطح مبارزات و از سوی دیگر، ساختار روابط سازمانی زنان در هر یک از این کشورها تفاوت معناداری با یکدیگر دارد. در این مقاله، با استفاده از روش تحلیل متن و ابزار پرسشنامه معکوس به تحلیل بیانیه ها و سخنرانی های چهار سازمان غیردولتی در کشورهای ترکیه (انجمن زنان حاشیه ای)، مصر (انجمن زنان و جامعه عرب)، عربستان سعودی (کمیته اسلامی بین المللی برای زنان و کودکان)، مالزی (انجمن اقدام زنانه مالزی) طی سال های 2011-2012 پرداخته شده است. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که چرا عملکرد سازمان های زنان در کشورهای اسلامی در طرح مطالبات خود متفاوت است. این مسأله با توجه به نظریات فمینیسم پسااستعماری (گایاتری چاکراورتی اسپیواک) و نظریات انتقادی (اکسل هونت) بررسی شده است. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون نشان داد 43 درصد از تغییرات موجود در عملکرد سازمان های زنان تحت تأثیر ساختار سیاسی متفاوت هر یک از این کشورها شکل گرفته است. نتایج حاصل از این آزمون نشان داد که عملکرد سازمان زنان در ترکیه با مالزی و مصر با عربستان سعودی بیشترین درجه مشابهت را دارند.