زمینه و هدف: مطالعه حاضر با هدف ارائه مدل ارتقاء بهره وری آموزشی مدرسان آموزش ازدور انجام گرفت. در این مقاله ابتدا عناصر تشکیل دهنده بهره وری آموزشی مدرسان نظام آموزش ازدور شناسایی شدند و سپس مدل ارتقاء بهره وری آموزشی مدرسان آموزش از دور براساس شرایط و مقتضیات بومی و نظام آموزش ازدور کشور طراحی و اعتباریابی شد. روش بررسی: روش تحقیق ازنظر هدف کاربردی و ازنظر رویکرد، آمیخته است. جامعه آماری بخش کیفی کلیه صاحب نظران حوزه آموزش ازدور و بهره وری آموزشی هستند که با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی تعداد 26 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. جامعه آماری بخش کمی، کلیه مدرسان نظام آموزش از دور دانشگاه آزاد اسلامی در واحد الکترونیکی است. تعداد افراد جامعه آماری 164 نفر بودند که همه افراد جامعه برای نمونه تحقیق با روش سرشماری کامل انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها در بخش کیفی از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با روایی و پایایی مطلوب، استفاده شد و در بخش کمی از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پایایی آن با روش ضریب آلفای کرونباخ 92/0 محاسبه گردید. تحلیل داده های کیفی با تکنیک تحلیل مضمون و بخش کمی نیز با روش تحلیل عاملی تأییدی انجام گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از آن است که عوامل مؤثر بر بهره وری آموزشی مدرسان نظام آموزش از دور در دو بعد کلی فردی و سازمانی شناسایی شدند. همچنین مشخص شد که 21 عامل بر بهره وری آموزشی مدرسان نظام آموزش از دور تأثیر معنادار و مثبتی بر بهره وری آموزشی مدرسان نظام آموزش دارد. نتیجه گیری: تحقیق مشخص نمود که برای ارتقاء بهره وری آموزشی مدرسان در هر نظام آموزش از دوری، بایستی 21 عامل شناسایی شده (توانایی های فردی مدرس، محیط نظام آموزشی، محتوا و مطالب ارائه شده، وضعیت فراگیران) را بهبود ببخشیم و وضعیت آنها را مطلوب کنیم.