پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه ای بهداشت روان در رابطه بین ادراک دانش آموزان از جو مدرسه و انگیزه پیشرفت صورت گرفت. روش این پژوهش مبتنی بر شیوه همبستگی است که در آن روابط بین متغیرها را در قالب تحلیل مسیر مورد بررسی قرار می دهد. این تحقیق از نظر نوع هدف کاربردی و روش جمع آوری اطلاعات به صورت توصیفی – همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه این تحقیق شامل تمام دانش آموزان متوسطه شهر شیراز است که در سال تحصیلی 1398-1397 مشغول تحصیل در دبیرستان های این شهر بودند. از آنجاییکه در این تحقیق تعداد عوامل مربوط به پرسشنامه ها برابر با 8 متغیر مشاهده شده بود، بنابراین حجم نمونه تحقیق 275 نفر انتخاب شد. شیوه نمونه گیری تحقیق نیز به صورت روش خوشه ای چند مرحله ای و به صورت تصادفی تعیین شد جهت گردآوری اطلاعات، مقیاس ادراک دانش آموز از جو مدرسه ( SPOSC)، مقیاس انگیزه پیشرفت هرمنس (A.M.T) و مقیاس بهداشت روان (GHQ-28) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آزمون معادلات ساختاری و استفاده از برنامه AMOSE نشان داد مدل مورد نظر از برازش مطلوبی برخوردار است. در مجموع، یافته ها موید آن بود که بهداشت روان دانش آموزان می تواند تأثیر ادراک از جو مدرسه و انگیزه پیشرفت را واسطه گری کند.