هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر وابستگی به فضای مجازی و قلدری مجازی در نوجوانان منطقه سه شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، دانش آموزان پسر مقطع دوم متوسطه منطقه سه شهر تهران بودند که در سال تحصیلی 1398 تحصیل می کردند. از میان آنها سی نفر به صورت نمونه گیری در دسترس و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش دوازده جلسه نود دقیقه ای آموزش مهارت های زندگی را دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (1998) و قلدری پاتچین و هیندوجا (2011) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر در نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. براساس این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت های زندگی باعث کاهش وابستگی به فضای مجازی و قلدری مجازی می شود و می توان به عنوان یک روش آموزشی برای افراد مورد نظر توصیه شود. لازم به ذکر است که این آموزش دارای یک دوره پیگیری یک ماهه بود که نتایج آموزش این مهارت ها را مثبت نشان داد
