پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علّی تحصیل گریزی در ارتباط با معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی: نقش واسطه ای امید به تحصیل انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه دانش آموزان دبیرستانی و هنرستانی دوره متوسطه دوم شهر خوسف در سال تحصیلی 99-1398 (برابر با 674 نفر) بودند. 255 دانش آموز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. از مقیاس های معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی، امید به تحصیل و تحصیل گریزی برای سنجش متغیرهای پژوهش استفاده شد. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری و آزمون سوبل با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS انجام شده است. یافته ها نشان داد که الگوی نهایی از برازش خوبی برخوردار است. نتایج نشان داد معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی از طریق امید به تحصیل، باعث کاهش تحصیل گریزی در دانش آموزان می شود. از این رو، معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی و امید به تحصیل نقش مهمی در پیش بینی تحصیل گریزی دارند. همچنین، امید به تحصیل نقش واسطه ای در ارتباط بین معنای تحصیل و خودکارآمدی تحصیلی با تحصیل گریزی دارد.
