ناهنجاری در لغت به معنای انحراف از قواعد رایج و در حوزه مالی به الگویی در متوسط بازده سهام اطلاق می شود که با مدل های مرسوم در ادبیات قیمت گذاری دارایی ها سازگاری ندارد. به منظور بررسی ناهنجاری ها عموماً دو رویکرد پورتفو بندی و استفاده از اطلاعات تک تک شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر، آزمون ناهنجاری های حسابداری مدل سه عاملی فاما و فرنچ در سطح شرکت به دلیل نقاط ضعف رویکرد پورتفو بندی است. بدین منظور نمونه ای متشکل از 1150 مشاهده سال شرکت (13800 مشاهده ماه شرکت) حذف سامانمند در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1387 تا 1396 انتخاب و سپس با استفاده از رویکرد بیز سلسله مراتبی و شبیه سازی مونت کارلوی زنجیر مارکوفی استاندارد به بررسی و آزمون فرضیه ها پرداخته شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که اندازه، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار، سودآوری، رشد دارایی، اقلام تعهدی سرمایه در گردش، سرمایه گذاری ها، تعداد سهام منتشره و تأمین مالی خارجی برای مدل سه عاملی فاما و فرنچ در سطح شرکت به عنوان ناهنجاری شناخته نمی شوند.