پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش چشم انداز زمان و عوامل شخصیتی در اهمال کاری دانشجویان دانشگاه یزد انجام شد. جامعه پژوهش حاضر تمامی دانشجویان دانشگاه یزد می باشند که از آن به روش خوشه ای چندمرحله ای ، تعداد 200نفر انتخاب و به پرسشنامه استاندارد چشم انداز زمانی زیمباردو (ZTPI) ، فرم کوتاه پرسشنامه پنج عاملی صفات شخصیت (NEO- FFI) و پرسشنامه اهمال کاری سولومون و راثبلوم پاسخ دادند. در این پژوهش داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج مطالعه حاضر نشان داد: که بین آینده و اهمال کاری تحصیلی ارتباط منفی و معنادار و بین گذشته منفی و اهمال کاری تحصیلی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. شایان ذکر است که 30درصد از واریانس تمایل به اهمال کاری از طریق ابعاد چشم انداز زمان تبیین شد. همچنین نتایج نشان داد: که بین صفات شخصیتی و اهمال کاری تحصیلی ارتباط معناداری وجود دارد. به این صورت که روان رنجور خویی و برون گرایی رابطه مثبت و مسئولیت پذیری رابطه منفی با اهمال کاری تحصیلی دارد و میزان 46 درصد از متغیر اهمال کاری تحصیلی توسط عوامل شخصیت تبیین شدطبق یافته های این پژوهش، می توان با مداخلات آموزشی در زمینه تقویت چشم انداز زمان متعادل و همچنین کنترل عوامل شخصیت در دانشجویان، میزان قابل توجهی از اهمال کاری تحصیلی آن ها را کاهش داد.
